Öfkemiz, dünyanın değişmesi gerektiğine olan inancımız artarken Ekim Devrimi sınıfsız bir dünya kurma mücadelemizde deniz feneri olmaya, yolumuzu aydınlatmaya devam ediyor. 1917’de işçiler, emekçiler, baskıcı ve despot Rusya’da, örümcek kafalı çarların Rusya’sında iktidarı aldılar. Lenin, Troçki, Krupskaya, Sverdlov gibi, ismini bildiğimiz ya da bilmediğimiz daha binlerce Bolşevik devrimci, yıllar boyunca inatla işçi sınıfının saflarında mücadeleyi büyüttüler.

Metal sektöründe vardiyalı çalışan bir grup kadın işçiyiz. Çalıştığımız fabrikada, ağır çalışma koşullarıyla birlikte sermayeye hizmetimizi tamamlarız, sonrasında ise ev içi mesaimiz başlar. Yarısından fazlası boş olan buzdolabımızın başına geçer ve ne pişireceğimizin telaşına düşeriz. Malûm, yemek yapmakta en zor iş, yemeğin adını koymaktır. Yemeğin adı da ancak evdeki malzemelerin çeşitliliği ile olur. Bu zorlu koşullarda, yoksulluğun kol gezdiği bir süreçte bu ne zor iştir, bilirsiniz. Yemek pişer, çamaşır, bulaşık ve çocukların bakımı, dersleri derken zar zor atarız yatağa kendimizi.

O yol, o kızıl yol, duruyor durduğu yerde. Önüne kürenmiş karlar eriyecek. Yıkılacak önündeki barikatlar. Patikalarında kızıl karanfillerin boy verdiği bu yol bize kapılarını bir kere daha açacak. Göçmen çocukların ölü bedenleri kıyıya vurmasın diye… İşsiz gençler, evini geçindiremeyen babalar intihar etmesin diye… İnsanlar haksızlık ve adaletsizlik çarkında perişan olmasın diye… Halklar egemenlerin çıkarları uğruna savaşıp birbirini boğazlamasın diye… Bir avuç asalak sermayedar milyarlarca insanı sömürmesin diye, yani sınıflar ortadan kalksın diye...

arihsel açıdan, önderlik sorununun çözülmesi diye bir görev vardır. Ve bunu da yapacak tek güç işçi sınıfının, Bolşevik tarzda örgütlenmiş devrimci partisidir. Ekim Devriminin sönmeyen ateşinden bu dersleri çıkarmak, ona uygun davranmak biz örgütlü işçilerin olmazsa olmazlarından olmalıdır.

Pusulamız Marksist Tutum bizlere tarihin tüm ezilenlerinin muradının gerçekleşeceği tarihsel bir dönemeç noktasında olduğumuzu söylüyor. Ekim Devriminin güncelliğini vurguluyor. Bizler bu bilinçle, tıpkı Ekim Devrimini yaratan Bolşevikler gibi, sınıfımızın kadınlarını ve erkeklerini mücadele saflarına çekmeye çalışıyoruz. Bugün mütevazı görünen çalışmalarımızla sınıfımızın kadınlarına ve erkeklerine mücadele ruhu aşılıyoruz.

Rusya’da emekçi kadınların devrimin kıvılcımını çaktığını, canla başla devrime destek verdiğini ve devrimin zafere ulaşmasında büyük paylarının olduğunu biliyoruz. O kadınlardan birini hayal edelim. Başında örtüsü, üzerinde Rusya’nın soğuk kışları için ince kalan paltosuyla yirmilerinde bir kadın… Rus Çarlığının zorbalığı, emperyalist savaşın getirdiği yıkım ve açlık canına tak etmiş. Belki sevdiğini kaybetmiş savaşta, belki babasını...

Ekim Devrimi diğer ülkelere yayılmış olsaydı, bugün sınıfsız, sömürüsüz ve her anlamda özgür bir dünyada yaşanacaktı. Onların düzenleriyse çoktan tarihin çöp sepetinde hak ettiği yerde olacaktı. Korkmakta haklılar çünkü son yıllarda dünyanın pek çok yerinde açlar, evsizler, yoksullar, işsizler, işçiler, emekçiler, kadınlar meydanlara çıkarak kapitalist düzeni sorguluyorlar.

Ekim Devrimi uzun yılların birikimidir. Günümüzün kötü şartlarından çıkıp daha mutlu ve güzel bir dünyanın inşası Ekim Devriminden elde edilen tecrübe ve deneyimleri iyi okumakla ve bunu üzerimize bir ödev bilerek hareket etmekle mümkündür. Ekim Devrimi biz işçi sınıfına umut olmuştur. İşçi sınıfının iktidarı nasıl ele geçireceğini ve neler yapacağını göstermiştir.

Kapitalist sömürü alabildiğine insanların kanını emiyor. Ancak tarihte hiçbir şah, padişah, sultan ya da firavun ya da adına ne dersek diyelim hiçbir egemen görülmemiştir ki sonsuza dek zulmünü baki kılabilsin. Tarihte zulmedenler olmuşsa elbette onun karşısında duranlar da olmuştur. İşte biz işçiler o gün zulme karşı duranların torunlarıyız. Bugün de zulmedenler sanmasınlar ki hep bu devran böyle dönecek.