İşsizliği en yakıcı şekilde yaşayanların başında ise gençler geliyor. Gençler arasında işsizlik oranının %30’a tırmanması toplumsal sonuçlar da doğuruyor. Bunun yol açtığı en temel olgulardan biri, aileden ayrılma yaşının yükselmesi. Ebeveynleri ağır bir maddi ve fiziksel külfete sokan bu durum, her iki taraf açısından da ciddi psikolojik sorunları beraberinde getiriyor. Siyasi iktidarsa, izlediği politikalarla daha da derinleştirdiği ekonomik ve sosyal sorunlara tümüyle gözlerini kapayıp, evlenme yaşının yükselmesinin derdine düşmüş durumda.

Filistinli emekçiler, bölgedeki diğer emekçiler gibi barış içinde ve özgürce yaşamayı istemektedirler. İsrail devletinin zulmüne uğramayı reddetmekte, yaşadıkları toprakların gasp edilmesine karşı çıkmakta, bunun için canlarını vermekten çekinmemektedirler. Bu uğurda sadece son otuz yılda onbinlerce Filistinli hayatını kaybetmiştir. Ne var ki Filistinli emekçiler aynı zamanda devasa bir ekonomik sorunlar yumağıyla da boğuşmaktadırlar ve tam da bu noktada, onların davası Filistinli egemenlerin davasından ayrışıp bölgenin tüm emekçilerinin davasıyla birleşmektedir.

Ne varsa yerin üstünde; / Yerin altında ne varsa, / Dallarımızın ucunda, / Avuçlarımızın içinde … bizim. / Ne tek bir tanesi öğüttüğümüz buğdayın / Mayaladığımız ekmeğin ne tek bir dilimi, / Ne tek bir santimi dokuduğumuz kumaşın / Ne de suyun tek bir damlası … hiçbirimizin

Büyük emperyalist güçler, şimdilik topyekûn ve doğrudan karşı karşıya gelmeden savaşmayı tercih ediyorlar. Yürüyen emperyalist paylaşım savaşı, mevcut aşamada, genelde asimetrik güçlerin karşı karşıya geldiği savaşlar ya da esasen vekil güçler aracılığıyla yürütülen savaşlar şeklinde yeniden paylaşıma konu olan bölgelerde yürütülüyor. Aslolan emperyalistlerin yeniden paylaşım ve hegemonya sorunlarını kalıcı çözüme bağlamak için güçlerini sonuna kadar kullanacak olmalarıdır. Akılcı olmayan bir sistemden de insanlığın kaderi ile ilgili akılcı bir çözüm üretmesini beklemek saçmalıktır.

“Yerli” otomobilin şaşaalı bir biçimde tanıtımı yapılsa da projenin hayata geçirilip geçirilmeyeceği bile belli değildir. Kaldı ki faaliyete başlanıp seri üretime geçilmesi durumunda bunun maliyetinin işçi emekçilerin sırtına yıkılacağı açıktır. İşçi sınıfı meseleye burjuvazinin açısından değil kendi açısından bakmalıdır. İşçi sınıfı açısından asıl gurur kaynağı işçi emekçilere yapılan saldırılara karşı mücadeleyi yükseltmek olmalıdır.

Davos zirvesinde kapitalizmi ayakta tutmak üzere yürütülen tartışmalar havanda su dövmenin ötesine geçmemiştir ve geçemeyecektir de. Tüm haşmetine ve yıkılmaz görüntüsüne karşın kapitalist sistem, insanlığa daha güzel bir gelecek vaat edebilecek durumda değildir, tersine tel tel dökülmekte, adeta bıçak sırtında durmaktadır. Kapitalizm, onulmaz bir tarihsel sistem krizi içinde debelenmekte ve insanlığı felâkete doğru her geçen gün bir adım daha yaklaştırmaktadır.

İşin aslı Elazığ depreminin sadece son örneğini oluşturduğu gerçeklik şudur ki, her vesileyle daha da gün yüzüne çıkan tek adam rejiminin olağanüstü baskıcı karakteri ve çürümüşlüğü, büyük depremler türü toplum hayatını sarsan önemli şoklarda daha da belirgin bir hal almaktadır. Daha önce görülmemiş biçimde Türkiye’nin dört bir yanında fay hatlarının eşzamanlı olarak hareketlenmesi, bazı uzmanların da dikkat çektiği gibi önümüzdeki yakın dönemde yeni ve büyük depremlerin yaşanacak olması anlamına geliyor olabilir.

Başta bir temel ihtiyaç olarak barınmayı güvence altına alma sorunu olmak üzere, yaşam alanı olarak kentsel çevreye sahip çıkmak işçi sınıfının mücadelesinin tartışmasız bir parçasıdır. Sağlıklı, nitelikli, güvenli konutlar, yeterli fiziksel ve sosyal donatılara sahip, doğayla uyumlu yaşam alanları işçi sınıfının hiç kuşkusuz gündemidir. Bugünlerde kendisini çok daha yakıcı biçimde gösteren deprem tehlikesi karşısında bu gündem daha da önem kazanmıştır. İstanbul ve Marmara bölgesi bağlamında Kanal İstanbul projesi de benzer tehlikeler barındıran bir talan projesi olarak bu gündemi büyütmektedir.

Aynı şeye yaramaz burjuvalarla bizim paramız. / Burjuvalarla bizim paramız / Aynı şeyi almaz pazardan. / Elli gram zeytin alır kimi zaman / Kimi zaman elli gram peynir / Ve hatta kimi zaman / Zeytine peynire yetmez de paramız / Beş yumurta üç ekmektir doyduğumuz / Yani kopkoyu bir fakirliktir soframıza koyduğumuz

Eylül ayından bu yana Avustralya kıtası yanıyor. Geçtiğimiz aylarda dünyanın akciğerleri konumundaki Amazon ormanlarının alevler arasında kalmasının ardından şimdi de bu ülke kavruluyor. Şimdiye kadar otuza yakın insan ve 1 milyardan fazla hayvan yanarak öldü. Hâlâ tam olarak kontrol altına alınamayan yangınlar zaman zaman yağan yağmurlarla durulsa da, ülkede yaz mevsimine geçildiği için artan sıcaklıklar nedeniyle tehlike devam ediyor. Şimdilerde bu büyük yangının yarattığı iklim koşullarının sonuçları yaşanıyor.

Emperyalist bir savaşın içindeyiz ve irili ufaklı pek çok kapitalist devlet bu savaşın bir biçimde içinde yer alıyor ve işçi-emekçileri kendi çıkarları uğruna birbirine kırdırmaktan geri durmuyor. Savaşın durdurulması ve insanların ölmemesi için tek yol işçi-emekçi kitlelerin örgütlenip mücadele etmeleridir. İşçi sınıfı ya kendi ülkesindeki efendilerin buyruğuna göre hareket edip kardeşlerinin cesetlerini taşıyacak ya da Vietnam örneğinde olduğu gibi egemenlerin kirli savaş politikalarının karşısına dikilmeyi seçerek “Hayır” demeyi öğrenecektir.

Halkların kardeşliği için mücadele eden ve gerçekleri dile getirdiği için katledilen Hrant Dink, bu yıl da dostları, sevenleri tarafından İstanbul, Ankara, İzmir başta olmak üzere çeşitli kentlerde gerçekleştirilen etkinliklerle anıldı. Hrant Dink 2007 yılının 19 Ocağında, genel yayın yönetmeni olduğu AGOS gazetesinin önünde katledilmişti.

Bir amacın olmalı yaşarken./ Yani yiyip içmenin / Yani gezip görmenin / Çoluk çocuk / Ev bark / Ve hatta / Geçim meçimin derdinin de dışında bir amacın olmalı / Ve elbette / Ve mutlaka / Karıncaların da bir amacı vardır yaşarken / Kuşların da / Deşeleyip kumların dibine yumurtalarını bırakan / Kaplumbağaların da bir amacı vardır / Ve hatta / Sabahtan akşama kadar / Dere boylarında boş boş vıraklıyor sanılan / Kurbağaların da…

Emperyalist güçler ve bölge güçleri, kirli hesapları üzerinden Libya’ya üşüşürken, Libya halkı dokuz yıldır, emperyalist paylaşım savaşının en kanlı cephelerinden birinde cehennemi yaşamaktadır. Sarraclar, Hafterler ve diğerleri üzerinden yürütülen emperyalist savaşın emekçilerin çıkarlarıyla uzaktan yakından ilgisi bulunmamaktadır. Bu savaş yüzünden ülke altüst olmuş, yüz binlerce insan sefaletin en derinine itilmiş, yaşadığı yeri terk etmek zorunda kalmış, binlercesi Akdeniz’de boğulup gitmiştir.

Geriye dön ve bak! Ne görüyorsun? / Kapatma gözlerini, koyma ellerini yüzüne! / Bırak akacaksa aksın gözyaşların / Ne diye tutuyorsun? / Nasıl hızla akıyorsa damarlarında kanın / İşte öylece, ne tutacaksın yasını, / Ne de kalbinden damlayan hüznün yaşını. / Gelecek günler için, / Geliyorsa ciğerlerinden bir titreme, bırak dolsun gözlerin. / Tutup da boğazında düğüm olacağına, / Bırak da düşmana öfkenin tadına varasın.