Gözü dönmüş Kürt düşmanlığını ortaya koyan hükümet Kobanê eylemlerinde yaşananları da bahane ederek TCK, CMK gibi kanunlarda bazı değişiklikler yapmayı gündeme getirdi. AKP’nin Meclise sunduğu yasa teklifi henüz Adalet Komisyonunda görüşülüyor. Muhtemelen bazı rötuşlarla birlikte onaylanarak kısa sürede yürürlüğe girecek. Öyle gözüküyor ki kaynayan Ortadoğu kazanında söz sahibi olmak, emperyalist paylaşımdan daha fazla pay kapmak isteyen Türkiye, içeride ve dışarıda yürüteceği savaş için yeni adımlar atmaya, savaş politikalarını tırmandırmaya pek niyetli.

Manisa’nın Soma ilçesinde yaşanan işçi katliamından sonra bir grup enerji müfettişinin yaptığı araştırma, Türkiye’de son 12 yılda kurulan 52 madenin 36’sının AKP’li vekiller, bakanlar veya yöneticilere ait olduğunu ortaya çıkardı. Mühendisler bu madenlerin en son ne zaman denetlendiğini sorguladıklarında ise ortaya çıkan tablo dehşet vericiydi. Bu madenleri yıllardır kimse denetlememiş ya da denetleyememişti. Çünkü sahipleri büyük yerlerde su başlarını tutmuş kişilerdi.

Kendi çıkarları için Ortadoğu’yu cehenneme çeviren de, ezilen halkların ayağına pranga vuran da, milliyetçiliği kışkırtıp halkları birbirine kırdıran da odur. Egemenlerin şovenist dilini ve tezgâhlarını, işçi sınıfının birliği, halkların kardeşliği anlayışıyla boşa çıkaralım. Halkların özgürce ve barış içinde yaşayacağı bir Türkiye, böyle bir Ortadoğu ve böyle bir dünya yaratmak için mücadeleye!

Yeni bir düzen, eski düzeni, yani kapitalizmi aşan bir düzen demektir. Kapitalizm uluslararası işbölümüne dayanan bir düzen olduğundan, onu aşmak da ancak dünya ölçeğinde olabilecek bir şeydir. İşçi sınıfının ve dolayısıyla insanlığın kurtuluşu yerel ya da ulusal bir sorun olmayıp, uluslararası bir sorundur. İşçi sınıfının mücadele hedefi de o nedenle “yeni bir dünya” olarak tarif edilmiştir.

AKP’nin oyalama taktikleriyle pasifize etmeye çalıştığı Kürt halkı, TC’nin Kobanê’nin düşmesi karşısında sergilediği “oh olsun” tavrına sessiz kalmıyor. İstanbul’dan Van’a, İzmir’den Diyarbakır’a Türkiye’nin dört bir yanında tepkisini gösterip sokağa dökülerek AKP hükümetinin izlediği bu kirli politikaya tepkisini dile getiriyor.

Ortadoğu’daki savaş, IŞİD’in sahneye çık(arıl)masıyla yeni bir evreye geçmiş bulunuyor. Dikkat çekici biçimde IŞİD’in ani yükselişi, bölgedeki dengeleri sarsmakta, daha şimdiden Batılı emperyalist güçler açısından tıkanıklık olarak görülen noktaları açmaktadır.

Yeni eğitim yılının başlangıcında, Kürdistan’da anadilde eğitim yasağını ve ırkçı eğitimi protesto etmek için gerçekleştirilen okul boykotu eylemine, halkın Kürtçe eğitim veren üç okulu faaliyete geçirmesi eşlik etti. Kürt sorununun çözümünden dem vuran AKP hükümetinin bu adıma yanıtı ise asimilasyoncu politikalarda ısrar ederek, valilikler eliyle Kürt halkının üzerine polisi salıp bu okulların kapısına kilit vurmak oldu.

Katliamcı IŞİD çeteleri ile AKP hükümetinin zalim planları, emperyalist güçlerin teşviki ya da göz yumması ile hayata geçebilir. Rojava’daki fiili özerklik, IŞİD’in kıyımları ve Türkiye’nin “tampon bölge” planlarıyla boğulabilir. İşçi sınıfına düşen görev, savaşa ve Kürt halkının ezilmesine karşı mücadele bayrağını yükseltmektir.

Emekçilerin toplumsal değişim ve statükonun kırılması doğrultusundaki arzusunun hayata geçirilmesinin yolu, İskoçya örneğinde küçük-burjuva milliyetçiliğinin peşine takılarak anlamsız parçalara ayrılmaktan değil, enternasyonalist bir bilinçle devrimci mücadeleye atılmaktan geçiyor; hem Britanya’nın diğer parçalarının işçileriyle, hem Avrupa’nın işçileriyle hem de dünyanın tüm emekçileriyle birlikte…

Küresel iklim değişikliğinin sonuçları son aylarda İstanbul’da da etkisini göstermeye başladı. İstanbul ve Marmara’da çıkan fırtınalarda hortumlar oluştu. 2 Ağustosta İstanbul’da ortaya çıkan hortumlar herkesi şaşırttı. Bir yandan sağanak yağışlar sellere neden olurken, öte yandan İstanbul’un su kaynaklarının azalması ve kuraklık söz konusu. Çelişkili gibi gözüken bu meteorolojik olaylara biraz daha ayrıntılı bakmak gerekiyor.

Batılı emperyalistlerin vurucu gücü NATO’nun yıllık toplantısı 4-5 Eylül tarihlerinde Galler’de yapıldı. Beklendiği üzere bu zirveden emperyalist savaşı daha da kızıştıracak, hegemonya yarışında tansiyonu daha da yükseltecek kararlar çıktı. Bu kararlar, tam da I. Emperyalist Paylaşım Savaşının yüzüncü yıldönümünde, dünyanın pek çok bölgesinde yeni bir emperyalist paylaşım savaşının nasıl da büyük bir hızla yayılmakta olduğunu doğrulamaktadır.

Farklı tipte konulara dair yasal düzenlemeleri içeren bir “torba yasa” daha 11 Eylül 2014 tarihli resmi gazetede yayınlanarak yürürlüğe girdi. Yeni torba yasa başta İş Kanunu olmak üzere, Katma Değer Vergisi Kanunundan Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununa, Devlet Memurları Kanunundan Yüksek Öğrenim Kurumu Kanununa kadar sayısız kanuna dair düzenlemeler içeriyor. Bu niteliğiyle torba değil çuval deyimini daha fazla hak ediyor.

Öncü işçiler Erdoğan gibilerin ayrıştırıcı, aşağılayıcı dillerini ve ikiyüzlü, sinsi tutumlarını tüm bu yönleriyle sınıf içerisinde teşhir etmelidirler. İşçi sınıfının tüm halklardan ve dini inanışlardan emekçileri bir araya getiren devrimci programının ortaya koyduğu değerler bütününün burjuvazinin gerici değerleri karşısında ne denli üstün olduğu bu vesile ile de gösterilmelidir.

Bir eğitim yılı daha gerek eğitim emekçileri gerekse öğrenciler açısından büyük sıkıntılarla açılıyor. AKP, özellikle son hükümet döneminde, eğitimi ticarileştirme ve kendi ideolojisi doğrultusunda şekillendirme çabalarına büyük bir hız verdi. Bu doğrultuda atılan adımların en köklüsü, 2012’de uygulamaya konulan 4+4+4 düzenlemesiydi. Eğitim sisteminde ticarileştirme ve dinileştirme temelinde bir yapısal değişiklik anlamına gelen bu düzenlemeyle, ilköğretim 4+4 yıl olmak üzere ikiye bölünerek imam-hatip okullarının orta kısımlarının yeniden açılması olanaklı hale getirildi, seçmeli ders adı altında din derslerinin sayısı arttırıldı, meslek lisesi öğrencilerinin daha yoğun sömürülmesinin önü açıldı.