Çağımız hegemonya krizinin yıkıcı sonuçlarıyla yüz yüze. Emperyalist savaşın kendine özgü dinamiklerle devam ettiği bugünkü süreç, Arktik bölgesinde de egemenlik mücadelesinin süreceğini gösteriyor. Kuzey kutbu eriyor ve eridikçe de kapitalistlerin bölgeye hücumu devam ediyor.

Birinci Dünya Savaşının arifesinde dünyanın pek çok köşesinde olduğu gibi Amerika’da da sınıf mücadelesi kızışmış, işçi sınıfı burjuvaziye karşı destansı mücadeleler vermişti. Emek mücadelesi kendisini fiilen ülkenin dört bir yanında geniş çaplı grev eylemleriyle göstermişti. 1894-1897 Pullman Demiryolu Grevi, 1892 New Orleans Genel Grevi, 1901-1902’deki Pennsylvania kömür grevi, 1912’de kadın dokuma işçilerinin Ekmek ve Güller Grevi, Batı Virginia’daki maden grevleri, 1913-1914’teki Colorado Grevi ve daha pek çok grev…

Pasifik’te savaş yığınağı hummalı bir şekilde artarken, ABD Japon takımadalarının güney ucunda yer alan ve halihazırda Amerika’nın Japonya’daki askeri üslerinin %75’ine yakınını barındıran Okinawa adasına yeni bir askeri hava üssü kuruyor. Buna karşı on binlerce Okinawalı kitlesel mitinglerle tepkisini göstermeyi sürdürüyor ve adadaki tüm Amerikan üslerinin kapatılması talebini yükseltiyor.

Bugün cinsiyet ayrımcılığına, sömürüye, yoksulluğa, tacize, şiddete karşı korkusuzca mücadele edenler emekçi sınıfların kadınlarıdır. Değişim yaratabilecek olan işçi sınıfının kadınlarıdır. Tam da bu nedenle emekçi kadınların sorunlarına odaklanmayan, işçi sınıfının mücadele yöntemlerini benimsemeyen, işyerlerinde, işçi sınıfı saflarında anlamlı bir örgütlenme çalışması yürütmeyen, hedefine kapitalizmi koymayan hareketlerin kadın haklarında anlamlı bir ilerleme sağlaması mümkün değildir.

İngiliz kız kardeşler! Duygularımızda ve özlemlerimizde bizimle birlikte olduğunuza inanıyoruz. Ulusal önyargı ve nefretle savaşmak, silahlanma ve savaşa en enerjik biçimde karşı çıkmak hepimizi onurlandıracaktır. İşçilerin kendi kurtuluşları için kutlu savaşında en ön saflarda dövüşmek bizim mutluluğumuz olacaktır.

Hem Erdoğan’ın yenilerek İstanbul’un muhalefete geçmesi hem de aradaki farkın bu denli açık olması muhalefet saflarında coşku, umut ve moralleri arttırmıştır. Bu denli nicel bir farkın siyaset sahnesinde önemli değişimlerin, güç dengelerinde kaymaların önünü açmasını beklemek gerekir.

Harlan Kömür Madeni grevi 1930’lu yılların Amerika’sına damgasını basmıştı. Elbette sadece Harlan’da değil, diğer maden ocaklarında, fabrikalarda, çiftliklerle yani üretimin yapıldığı her yerde irili ufaklı grevler, direnişler yaşanıyordu. Kapitalist sistemin yarattığı cehennem işçileri mücadele etmeye sevk ediyordu.

Kendi sınıf çıkarları açısından Türkiye burjuvazisinin iki emperyalist bloktan hangisinin içinde olacağına dair tartışmalarda işçi sınıfı bir taraf olamaz. Bugün bedelini emekçilerin ödediği bir emperyalist paylaşım savaşı yürümektedir ve bu savaşın sorumluluğunu her iki emperyalist blok da taşımaktadır.

ABD’nin en köklü ve en büyük orkestralarından biri olan Chicago Senfoni Orkestrasında geçtiğimiz aylarda bir grev gerçekleşti. Greve çıkanlar orkestra salonunda çalışan temizlik işçileri ya da orkestra binasının tadilatını yapan inşaat işçileri değil, orkestranın müzisyenleriydi. Beş kıtada sayısız konser verip festivallere katılan, birçok müzik ödülüne layık görülen, enstrümanlarından çıkan notalarla Bach’ın, Beethoven’in, Mozart’ın ruhlarını çağıran ünlü Chicago Senfoni Orkestrasının müzisyenleri…