Daha fazla kâr güdüsü ile hareket eden sermaye ucuz işgücüne doğru akıyor. Gittiği yerlerde meydanı boş bulan kapitalizm gerçek yüzünü tüm vahşiliği ile göstermekte. Kapitalistler için ucuz emek cenneti yaratmak üzere bölge devletlerinin girdikleri rekabet, Çin’dekinden bile daha ağır çalışma koşullarının yaygınlaşmasına yol açıyor. Sonuç olarak Çin ve diğer Doğu ve Güneydoğu Asya ülkelerinde sömürü koşulları her geçen gün daha da ağırlaşmaktadır.

KESK, DİSK, TTB ve TMMOB’un çağrısıyla, 1 Kasım akşamı, açlık grevinde 51. günü geride bırakan Kürt siyasi tutsaklara destek amacıyla Galatasaray Lisesi önünde oturma eylemi ve basın açıklaması gerçekleştirildi.

Cezaevlerinde 12 Eylül’de başlayan dönüşümsüz-süresiz açlık grevleri hala durdurulamadı. Ölümler an meselesi. Tutuklu ve hükümlülerin insani ve demokratik taleplerini karşılamak yerine, 2000 yılındaki “Hayata Dönüş Operasyonu” olarak isimlendirilen katliamı hatırlatan "gerekirse müdahale ederiz" açıklamaları kaygılarımızı daha da arttırıyor.

Muhalif düşüncelerini sosyal ağlarda paylaşarak “mücadele ettikleri” yanılgısına sürüklenenler, sanal dünyada muhalif gruplara katılarak örgütlendiklerini zannedenler, burjuvazinin onlara sunduğu sanal dünyaya kendilerini hapsettiklerinin farkına varmalıdır. Sanal dünyada sanal ilişkilerle vakit harcamak yerine gerçek dünyada gerçek ilişkiler kurmak, gerçek insanlarla gerçek adımlar atmak üzere çaba sarf etmek… Dünyayı değiştirme iddiasında olanların izleyeceği yol bu olmalıdır.

Yaklaşık 60 cezaevinde 600’ün üzerinde tutuklu ve hükümlü, anadilde savunma hakkı, anadilde eğitim ve Abdullah Öcalan’ın tecrit koşullarının sona ermesi talepleriyle açlık grevlerini sürdürüyor. Binlerce Kürt siyasetçinin tutuklandığı, hiçbir demokratik talebin karşılanmadığı, avukatların, gazetecilerin, öğrencilerin ve insan hakları savunucularının hapsedildiği, Kürt sorununda demokratik ve barışçıl bir çözüm üretilmediği, Kürtlerin yasal zeminlerde siyaset yapmasının engellendiği, kendilerini ifade edecek imkânların yok edilerek cezaevlerine doldurulduğu mevcut durumda “barış” talebi şimdi de cezaevlerinden yükseliyor.

Kuzey Amerika’nın refah içinde yaşadığı söylenen ülkesi Kanada’nın en büyük eyaletlerinden Quebec’de aylarca ortalığın tozunu atan öğrenci eylemleri önemli gelişmelerin de habercisiydi. Nitekim öğrencilerin çok uzun bir süredir sürdürdükleri ve giderek kitleselleşen eylemleri eyalet seçimlerine de damgasını vurdu ve Jean Charest liderliğindeki Liberal Parti seçimlerde büyük bir yenilgi aldı. Seçimi %0,7 gibi küçük bir farkla da olsa Quebecois Partisi (PQ) kazandı. Quebec’in bağımsızlığını savunan bu parti, eylemleri sırasında öğencileri destekleyen tek büyük partiydi.

Halkların Demokratik Kongresi’nin “Halkların Adalet, Özgürlük Arayışları ve Müdahaleler” konulu Ortadoğu Konferansı, 20-21 Ekim tarihlerinde, İstanbul’da gerçekleştirildi. Boğaziçi Üniversitesi Ayhan Şahenk Salonunda yapılan konferansa çeşitli Ortadoğu ülkelerinden çok sayıda konuşmacının yanı sıra 400’ü aşkın izleyici katıldı.

Bir yanda işçi sınıfının yarattığı muazzam zenginlik, öte yanda bu zenginliğe el koyan bir avuç asalak azınlık. Servetlerini iki katına çıkartan kapitalistler, diğer taraftan da topluma şirin görünmek ve vicdan sahibi kimseler olduklarını düşündürtmek için, göstermelik ve bir o kadar da sinsi bir yola başvuruyorlar: “Hayırseverlik!”

ABD, dünya çapındaki ekonomik ve siyasal çalkantılar eşliğinde 6 Kasımda yeni başkanını seçecek. Son iki yılda Arap coğrafyasında yaşanan ayaklanmalar, Müslümanlara hakaret içeren film provokasyonu sebebiyle yapılan ABD karşıtı gösteriler ve ekonomik krizin ABD halkını ittiği işsizlik ve yoksulluk, seçim yarışında öne çıkan konular. Ancak ABD halkı için şu anda en önemli sorun ekonomik durum.

Türkiye’de işçi ve emekçi kitlelerin, başta Kürt halkı olmak üzere ezilen halkların ve diğer ezilen toplum kesimlerinin ortak mücadelesinin daha da yakıcı bir ihtiyaç olarak belirginleştiği bir dönemden geçiyoruz. Böyle bir dönemde Halkların Demokratik Kongresi’nin programı bu ortak mücadele açısından daha da önem kazanıyor. 10-11 Kasım tarihlerinde ikinci kongresini yapacak olan ve Marksist Tutum’un da bir bileşeni olduğu HDK’nın Programını yayınlıyoruz.

Cezaevlerindeki Kürt tutsakların, Abdullah Öcalan üzerindeki tecridin kaldırılması ve anadilin anayasal güvenceye alınması talepleriyle 12 Eylülde başlattıkları açlık grevi 39 günü geride bırakırken, tutsaklar açısından yaşamsal tehlikenin başladığı kritik bir döneme girilmiş bulunuyor. Ancak AKP iktidarı ve burjuva medya, tutsakların hayatını hiçe sayarak bu eylem karşısında kör ve sağırı oynuyor. Bu duruma tepki göstermek, hükümetin tutsakların taleplerini karşılamasını ve eyleme son verilmesini sağlamak için İnsan Hakları Derneği’nin (İHD) ve Tutuklu Yakınları Yardımlaşma Dernekleri Federasyonu’nun (TUHAD-FED) çağrısıyla çeşitli eylemler yapılıyor.

Geçtiğimiz ay neredeyse tüm Müslüman coğrafyası irili ufaklı protesto gösterilerine şahit oldu. Bu gösterileri tetikleyen olgu, açıkça İslam karşıtlığı temelinde İslam dinine ve onun peygamberine dönük aşağılamalar ve hakaretler içeren bir filmin (Müslümanların Masumiyeti – The Innocence of Muslims) internette yayınlanan kısa versiyonu idi. Sanatsal olarak da düşünsel olarak da beş paralık bir kıymeti olmayan bu ucube filmin bu denli yankı uyandırması, hak ettiğinden milyon kez daha fazla bir tepkiyle karşılanması, içinden geçtiğimiz konjonktürün niteliğine dair önemli ipuçları sunuyor.

İşçi sınıfının bilinç ve örgütlülük düzeyi henüz yeterli olmadığı için ya AKP’nin yalanlarına büyük oranda kanıyor ya da burjuva muhalefetin peşine takılıyor. Sınıfa yönelik saldırılara, anti-demokratik uygulamalara ve emperyalist-haksız savaşlara karşı mücadele etmesi gereken sendikalara ise kahredici bir duyarsızlık hâkim. Sendikal hareket, bürokrasinin sultasında felce uğramış durumda.

Jones Ana'nın özyaşamöyküsünün 18.bölümü.
Batıda, Güney Pasifik Şirketi’ndeki makinistler için çalışmakta olduğum bir sabah, gazetede, Paint Creek Kömür Şirketinin işçilerle anlaşamadığını ve onları dağlara sürdüğünü okudum. Paint Creek bölgesini biliyordum. 1904’te bu bölgedeki maden işçilerinin örgütlenmesine yardım etmiştim ve kavga şimdi yeniden başlamak zorundaydı. California’daki tüm konuşmalarımı iptal ettim, sahip olduğum her şeyi siyah bir şalın içine bağladım –yolculukta hafif olmayı severim– ve hemen Batı Virginia’ya gittim. Sabah Charleston’a vardım, bir otele gittim, yıkandım ve Paint Creek bölgesine günde bir kez giden trene yetişmek için erkenden kahvaltımı ettim.