Yeni bir düzen, eski düzeni, yani kapitalizmi aşan bir düzen demektir. Kapitalizm uluslararası işbölümüne dayanan bir düzen olduğundan, onu aşmak da ancak dünya ölçeğinde olabilecek bir şeydir. İşçi sınıfının ve dolayısıyla insanlığın kurtuluşu yerel ya da ulusal bir sorun olmayıp, uluslararası bir sorundur. İşçi sınıfının mücadele hedefi de o nedenle “yeni bir dünya” olarak tarif edilmiştir.

AKP’nin oyalama taktikleriyle pasifize etmeye çalıştığı Kürt halkı, TC’nin Kobanê’nin düşmesi karşısında sergilediği “oh olsun” tavrına sessiz kalmıyor. İstanbul’dan Van’a, İzmir’den Diyarbakır’a Türkiye’nin dört bir yanında tepkisini gösterip sokağa dökülerek AKP hükümetinin izlediği bu kirli politikaya tepkisini dile getiriyor.

Ortadoğu’daki savaş, IŞİD’in sahneye çık(arıl)masıyla yeni bir evreye geçmiş bulunuyor. Dikkat çekici biçimde IŞİD’in ani yükselişi, bölgedeki dengeleri sarsmakta, daha şimdiden Batılı emperyalist güçler açısından tıkanıklık olarak görülen noktaları açmaktadır.

Yeni eğitim yılının başlangıcında, Kürdistan’da anadilde eğitim yasağını ve ırkçı eğitimi protesto etmek için gerçekleştirilen okul boykotu eylemine, halkın Kürtçe eğitim veren üç okulu faaliyete geçirmesi eşlik etti. Kürt sorununun çözümünden dem vuran AKP hükümetinin bu adıma yanıtı ise asimilasyoncu politikalarda ısrar ederek, valilikler eliyle Kürt halkının üzerine polisi salıp bu okulların kapısına kilit vurmak oldu.

Katliamcı IŞİD çeteleri ile AKP hükümetinin zalim planları, emperyalist güçlerin teşviki ya da göz yumması ile hayata geçebilir. Rojava’daki fiili özerklik, IŞİD’in kıyımları ve Türkiye’nin “tampon bölge” planlarıyla boğulabilir. İşçi sınıfına düşen görev, savaşa ve Kürt halkının ezilmesine karşı mücadele bayrağını yükseltmektir.

Emekçilerin toplumsal değişim ve statükonun kırılması doğrultusundaki arzusunun hayata geçirilmesinin yolu, İskoçya örneğinde küçük-burjuva milliyetçiliğinin peşine takılarak anlamsız parçalara ayrılmaktan değil, enternasyonalist bir bilinçle devrimci mücadeleye atılmaktan geçiyor; hem Britanya’nın diğer parçalarının işçileriyle, hem Avrupa’nın işçileriyle hem de dünyanın tüm emekçileriyle birlikte…

Küresel iklim değişikliğinin sonuçları son aylarda İstanbul’da da etkisini göstermeye başladı. İstanbul ve Marmara’da çıkan fırtınalarda hortumlar oluştu. 2 Ağustosta İstanbul’da ortaya çıkan hortumlar herkesi şaşırttı. Bir yandan sağanak yağışlar sellere neden olurken, öte yandan İstanbul’un su kaynaklarının azalması ve kuraklık söz konusu. Çelişkili gibi gözüken bu meteorolojik olaylara biraz daha ayrıntılı bakmak gerekiyor.

Batılı emperyalistlerin vurucu gücü NATO’nun yıllık toplantısı 4-5 Eylül tarihlerinde Galler’de yapıldı. Beklendiği üzere bu zirveden emperyalist savaşı daha da kızıştıracak, hegemonya yarışında tansiyonu daha da yükseltecek kararlar çıktı. Bu kararlar, tam da I. Emperyalist Paylaşım Savaşının yüzüncü yıldönümünde, dünyanın pek çok bölgesinde yeni bir emperyalist paylaşım savaşının nasıl da büyük bir hızla yayılmakta olduğunu doğrulamaktadır.

Farklı tipte konulara dair yasal düzenlemeleri içeren bir “torba yasa” daha 11 Eylül 2014 tarihli resmi gazetede yayınlanarak yürürlüğe girdi. Yeni torba yasa başta İş Kanunu olmak üzere, Katma Değer Vergisi Kanunundan Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununa, Devlet Memurları Kanunundan Yüksek Öğrenim Kurumu Kanununa kadar sayısız kanuna dair düzenlemeler içeriyor. Bu niteliğiyle torba değil çuval deyimini daha fazla hak ediyor.

Öncü işçiler Erdoğan gibilerin ayrıştırıcı, aşağılayıcı dillerini ve ikiyüzlü, sinsi tutumlarını tüm bu yönleriyle sınıf içerisinde teşhir etmelidirler. İşçi sınıfının tüm halklardan ve dini inanışlardan emekçileri bir araya getiren devrimci programının ortaya koyduğu değerler bütününün burjuvazinin gerici değerleri karşısında ne denli üstün olduğu bu vesile ile de gösterilmelidir.

Bir eğitim yılı daha gerek eğitim emekçileri gerekse öğrenciler açısından büyük sıkıntılarla açılıyor. AKP, özellikle son hükümet döneminde, eğitimi ticarileştirme ve kendi ideolojisi doğrultusunda şekillendirme çabalarına büyük bir hız verdi. Bu doğrultuda atılan adımların en köklüsü, 2012’de uygulamaya konulan 4+4+4 düzenlemesiydi. Eğitim sisteminde ticarileştirme ve dinileştirme temelinde bir yapısal değişiklik anlamına gelen bu düzenlemeyle, ilköğretim 4+4 yıl olmak üzere ikiye bölünerek imam-hatip okullarının orta kısımlarının yeniden açılması olanaklı hale getirildi, seçmeli ders adı altında din derslerinin sayısı arttırıldı, meslek lisesi öğrencilerinin daha yoğun sömürülmesinin önü açıldı.

Haramilerin saltanat sürdüğü bu çürümüş sömürü düzeni yıkılmadıkça, kitlesel katliamlar pahasına da olsa bu yağma ve talan devam edecek. Hiçbir deprem, sel ve diğer doğa olayları, felâketleri fırsata çeviren kapitalist düzen kadar insanlığın canını almadı. İşçi sınıfının insanlığı kurtuluşa götüreceği devrim çanları çaldığında, bu haramilerin göreceği ve fırsata çeviremeyecekleri en büyük felâket başlarına gelmiş olacaktır. Kapitalizmin felâketini büyütmek için mücadele ateşini körükleyelim.

Bundan 34 yıl önce Türkiye, güne gözlerini, radyodan okunan Milli Güvenlik Konseyi bildirisiyle ve sokaklardaki askeri araçların sesleriyle açmıştı. Faşist cuntanın hazırladığı bu bildiride, “yüce Türk milletini”ne, ordunun, “ülke bütünlüğünü korumak, milli birlik ve beraberliği sağlamak, muhtemel bir iç savaşı ve kardeş kavgasını önlemek, devlet otoritesini ve varlığını yeniden tesis etmek” amacıyla yönetime el koyduğu söyleniyordu.

Bu tür toplumsal sorunların çözümü için gerekli kaynaklar, emekçilerin ödediği vergiler sayesinde devasa bütçelere sahip olan devletler ve halkı soyup soğana çeviren tekeller tarafından karşılanmalıdır. Emekçilerin “meydan okumaları” gereken şeyse, insanlık yoksullukla, açlıkla, hastalıklarla boğuşurken asalak burjuvaziyi semirten kapitalizmdir.