Çin emperyalizminin öncülüğünde gündeme gelen, İpek Yolu projesi olarak da bilinen “Bir Kuşak Bir Yol” projesi de yaşanan krizden kurtuluş için büyük bir ekonomik atılım olarak yansıtılıyor. Bu proje Türkiye’nin de gündemine girmiş durumdadır. Özellikle Avrupa ve Ortadoğu pazarında azımsanmayacak oranda gerilemenin içine giren Türkiye, Asya pazarında kendine alanlar açmanın gayreti içinde ve bu projeyi de bu açıdan değerlendirmek istiyor.

Ulusal sorun temelinde şekillenen hareketlerin burjuva tabiatı, onlar arasındaki burjuva çekişmeleri de, çeşitli ulusal hareketlerin bölge güçleriyle ya da büyük güçlerle kendi çıkarları temelinde geliştirdikleri ilişkileri de beraberinde getirir. Biz tüm bunlara rağmen, farklı uluslardan işçilerin birliği önünde fiili bir engel haline gelen ulusal sorunların mümkün olduğunca hızlı, adil, demokratik ve barışçıl çözümünden yanayızdır. Referandum ve arkasından gelişecek sürecin her halükârda Ortadoğu’daki gerginliği daha da tırmandıracağı açık bir gerçek olarak önümüzde duruyor. Kürt sorunu, bölgedeki savaşın gelip dayandığı temel eksenlerden biri olarak sivriliyor. Dört ülkenin sınırlarına dağılmış bulunan ezilen Kürt halkının geleceğinde bu savaşın sonuçları önemli bir rol oynayacak. Sorunun nasıl çözüleceğini, tüm parçalarda çözülüp çözülmeyeceğini emperyalist savaşın gidişatı belirleyecek.

Nuriye Gülmen, açlık grevinin 202. gününde, tutulduğu Sincan Cezaevi Hastanesinden zorla Ankara Numune Hastanesi yoğun bakım servisine kaldırıldı. Nuriye avukatlarıyla, doktorlarıyla ve refakatçisiyle görüştürülmeksizin yoğun bakım servisinde tam bir tecrit durumunda tutuluyor. Sağlık durumunda herhangi bir kötüleşme olmaksızın yapılan bu nakil açık bir saldırı niteliği taşıyor.

Katalan işçilerin çoğunluğunun kendisini, bir Katalan burjuvasından ziyade İspanyol işçisiyle kader birliği içinde gördüğünü, İspanya sınıf mücadeleleri tarihinden de biliyoruz. Gerici Bourbon hanedanına, Franco faşizmine ve kapitalist sömürüye karşı yıllarca omuz omuza aynı sendikalar ve aynı devrimci örgütler içerisinde mücadele vermiş İspanyol ve Katalan işçilerin birliklerini korumaları, geliştirip pekiştirmeleri, İber yarımadasının işçileri için en uygun yoldur. Bağımsız ama kapitalist bir Katalonya, Katalan emekçilerinin hiçbir sorununun çözümüne hizmet etmeyecek, tersine onlara da İspanyol sınıf kardeşlerine de çok büyük şeyler kaybettirecektir.

Unutulmasın ki, faşizm ve benzeri tüm olağanüstü burjuva rejimler işçi sınıfının mücadelesine, örgütlerine darbeler indirebilir fakat her ne yaparsa yapsın işçi sınıfını ortadan kaldıramaz. Onun tarihsel misyonunu yok edemez ve en karanlık günlerin içinden bile sınıfın duyarlı unsurlarının tomurcuklanmasını engelleyemez. 16 Nisan 2017 referandumu döneminde kendi sınıf çıkarları gereği “Hayır” diye haykıran çeşitli sektörlerden işçilerin ağzından dökülen şu sözler bu gerçekliği ne güzel anlatıyor: “Direnç çiçeğinin gülleri geç açar, çatlattığı kayadan su gürül gürül akar”!

Hükümetin attığı tüm bu adımlara, baskılara, dayatmalara karşı binlerce kişi, 17 Eylül Pazar günü “Laik, Demokratik, Bilimsel, Parasız ve Anadilde Eğitim” talepleriyle Kartal Meydanını doldurdu. Miting Eğitim-Sen ve Alevi Bektaşi Federasyonu öncülüğünde gerçekleştirildi. Mitinge birçok demokratik kitle örgütü, siyasi parti ve emek örgütü destek verdi.

Arakan sorununu Türkiye dâhil her birinin sicili diğerinden bozuk burjuva devletlerin kınamaları, insani yardım çağrıları çözemez, zaten böyle bir niyetleri de yoktur. Kerem Dağlı’nın da dediği gibi “bu yüzden, açıkça söylemek gerekir ki, emperyalist-kapitalist sistem son bulmadıkça ve emekçi sınıfları, halkları ezen, sömüren egemenler ortadan kaldırılmadıkça, ne ezilen halkların acısı ne de emekçi sınıfların çilesi son bulacaktır.”

Bugünkü duruşmada yaşananlar hükümetin aylardır sürdürdüğü tutumun devamı niteliğindedir. Sanıkların getirilmediği, avukatların gözaltında olduğu, mahkemenin polis ablukasına alındığı bu duruşmadan, beklendiği üzere tahliye kararı çıkmadı. Savcı dalga geçer gibi, “duruşmada hazır bulunup savunma yapmadıkları için” tutukluluğun devam etmesini talep etmişti. Mahkeme başkanı savcının bu talebini yerinde bularak duruşmanın 28 Eylül’e ertelendiğini ve Sincan Kapalı Cezaevi yerleşkesinde görüleceğini duyurdu. Bunun tüm kamuoyuna malolmuş bir davanın halktan kaçırılması anlamına geldiği açıktır.

Burjuvazinin tüm saldırılarına rağmen henüz yeterince güçlü olmasa da işçi-emekçilerden karşıt tepkiler yükseliyor. Estirilmeye çalışılan İslamofobi dalgasına kapılmayan emekçiler anlamlı karşı duruşlar sergiliyorlar. Katalonya’da olduğu gibi çeşitli sol kesimler ve emekçiler, faşist salyalarını akıtmak isteyen bir grubun karşısına dikilerek eylem yapmalarına izin vermedi.

Türkiye işçi sınıfı ve devrimcileri 12 Eylül 1980 gününe, onlara o zamana dek tarihlerinde gördükleri en karanlık dönemi yaşatacak kanlı bir darbeyle uyanmışlardı. Kenan Evren başkanlığındaki faşist cunta o gün yönetime el koyarak sıkıyönetim ilan etmiş, parlamento feshedilip anayasa rafa kaldırılmış, tüm siyasi partiler kapatılıp yöneticileri gözaltına alınmıştı. Bunlar kuşkusuz ilk etapta yapılanlardı. Asıl hedef, sosyalist hareketi ve işçi hareketini silindir gibi ezip geçmekti ve cunta derhal bu hedefe odaklanacaktı. Hedef büyüktü, balyoz da öyle!

Ne zaman / şalteri indirip bir fabrika / kavgaya tutuşsa patronla… / İşte o zaman / Suphilerin evin duvarında yazan slogan / hepimizin diline dolanır, / Genç, yaşlı, / Çoluk çocuk / Kadın erkek herkes / Aynı sloganı haykırır, aynı davaya inanırdı; / “İşçilerin Birliği Sermayeyi Yenecek”

İşçi sınıfına, sosyalistlere, Kürt halkına, öğrenci gençliğe, yoksul kent ve kır emekçilerine büyük bir balyoz indiren, etkileri toplumsal hayatın her alanında halen devam eden 12 Eylül faşist darbesi, 37. yılında, çeşitli kurum ve örgütler tarafından yapılan basın açıklamalarıyla ve eylemlerle protesto edildi.

Kapitalizm her şeyi olduğu gibi eğitim sistemini de kendi çıkarları doğrultusunda şekillendirir. Burjuvazi maksimum kâr elde edeceği alanlarda gelişimlerin önünü açabilecek vasıflı insanlara ihtiyaç duyar. Kendi çarkında öğüteceği bu insanları toplumda iyi bir yer edineceği, iyi bir hayatının olacağı konusunda hayaller pompalayarak televizyonlarıyla, medyasıyla, okullarıyla ve bu konuda “uzman” kişileriyle inandırır. Burjuva eğitim sisteminin tornasından geçen pek çok genç de bu hayallere kapılır.