Alevi inancını hedef göstererek nefret saçan faşist rejim, önemli bir muhalefet gücünü temsil eden Alevileri kontrol altına almak ve biat ettirmek istiyor. Bunu yaparken, bir yandan da son derece ikiyüzlü bir biçimde Alevi dostu gibi görünmeye, onların taleplerini karşılarmış pozları kesmeye çalışıyor. Hele de seçim öncesi dönemlerde bu tutum çok daha bariz bir hal alıyor.

Bir uyansam / Gelin olmuş zerdali ağacı senin gibi / Üzerinde / Pembe beyaz bir gelinlik / Dallarında kuşlar şakıyıp dursa / Dallarında güneş / Dallarında hep bereket / Dallarında bembeyaz bulutlar / Dallarında tane tane umutlar olsa. / Dallarında tane tane umutlar...

Kapitalizm her alanda olduğu gibi sağlık sektöründe de içinden çıkamadığı bir kriz yaratmış durumda. Pandemi sürecinden beri bu sektördeki sorunların çok boyutlu olarak arttığını herkes bir gününü hastanede geçirerek anlayabilir. Çıkmaza giren kapitalizm altındaki sağlık manzarası Avrupa ülkelerinde de farklı değil elbette.

Faşist rejimin toplumsal muhalefeti ezerek sindirme girişimlerine her geçen gün yeni bir halka ekleniyor. Yapılacağı söylenen seçimlerin yasal takvimi yaklaştıkça pervasızlığın dozu da artıyor. Faşist yol temizliği programı el yükselterek uygulanıyor. Geçtiğimiz günlerde İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanına verilen hapis ve siyaset yasağı cezası da, bunu takip eden “terör” soruşturması da, HDP’nin kapatılma davasının hızlandırılması da, tutuklu HDP milletvekili Semra Güzel’in milletvekilliğinin “Meclis oturumlarına devamsızlık”tan düşürülmesi de, dozu giderek arttırılan saldırı dalgasının parçalarıdır.

2022 yılının hemen başında, yükselen enflasyon ve artan hayat pahalılığı karşısında Türkiye genelinde bir yandan protesto eylemleri yükselirken bir yandan da çeşitli işkollarında ve fabrikalarda ücret artışı talebiyle iş bırakma eylemleri yaşandı. Bunların içinde en yaygın olanı ve ses getireni çeşitli lojistik ve kargo şirketlerine yayılan eylemlerdi.

Varla yoku, / Azla çoku, / Açla toku bildik bileli; / Şu cennet / Şu cehennem dünyanın düzenine aklımız erdi ereli; / Aklımızın içinde / Dilimizin ucundasın. / Uyanır uyanmaz daha, / Açılır açılmaz gözlerimiz aydınlandı aydınlanacak bir sabaha / Bilincimizde de şunlar bunlar yerlerine oturur oturmaz, / Sen gelirsin aklımıza.

Faşizme karşı mücadelenin sandığa indirgenmemesi, genel olarak sandığa bel bağlanmaması açısından kitle eylemleri ve seferberliğinin önemi tartışmasızdır. Burjuva muhalefet bu konuda hayli ikircikli, hayli tereddütlüdür. HDP’nin dışlanması ve Kürt meselesinde ses çıkarılmaması özellikle sorunlu noktalardır. Ve bu tutum rejimin elini güçlendirmektedir. İmamoğlu kararının rejim karşısında yarattığı öfke ve tepki havasının sürdürülmesi, dahası buna güçlü bir emekçi karakter verilmesi şarttır. Daha önce dediğimiz gibi, “Faşizmin şirretliği karşısında «sabredelim geçer» demek en hafif deyimle aymazlıktır. Emekçi kitlelerin öfkesinin ve tepkisinin faşizme karşı mücadele doğrultusunda büyütülmesi bu rejimin defedilmesinin en güvenceli yoludur.”

Pedro Castillo “zengin bir ülkede yoksul insan olmamalı” sloganıyla emekçilerin gönlünü kazanarak iktidara gelmişti. Evet, böylesine zengin bir dünyada Peru’da da, Türkiye’de de, dünyanın başka yerinde de tek bir yoksul insan kalmamalı. İşte bunun için sadece Peru’ya değil tüm dünyaya kapitalizmi ortadan kaldıracak bir DEVRİM GEREK!

Çin rejiminin boğucu baskılarına eşlik eden “sıfır Covid” politikası, üç yıldır katı karantina koşullarında nefes alamaz hale gelen işçileri isyan ettirdi. Kasım ayının son haftasında başlayan ve büyük ölçüde rejimi hedef alan eylemlerin Tiananmen’den (1989) bu yana görülen en kitlesel protesto eylemleri olduğu ifade ediliyor.

Dünya genelinde emekçi kitlelerin son yılların en zor koşullarıyla karşı karşıya kaldığı ve tepkisini dile getirdiği “hoşnutsuz” bir yazı geride bıraktık. Hayat pahalılığının fırladığı, özgürlüklerin daha da kısıtlandığı, milyarlarca insanın nefes alamaz hale geldiği bir dünya, bu sorunların katlamalı olarak yaşandığı bir Türkiye gerçeğiyle karşı karşıyayız.

Yaşamın / Bir ucunda sen, / Diğer ucunda hayallerin. / Bazen, / Ya Allah deyip koşsan, / Bir solukta varacağını sanırsın, / Bazen de, / Bir adım dahi yaklaşamadığını düşünür hayal kırıklığına uğrarsın. / Aslına bakarsan; / Ne git git bitmez kadar uzaktır hayallerin / Ne de / Bir solukta varacak kadar yakın. / Bak işte / Sırtlanıp çıkmışsın ya! / Ne güzel! / Ne umutlu şey. / Belli ki varmak niyetindesin ahdettiğin yere; / Hayallerine...

Katar’da yapılan Dünya Kupasına dönük tüm eleştiriler, şu ya da bu ölçüde haklıdır. Ama dile getirilen itiraz noktalarının ve argümanların sanki yalnızca bu Dünya Kupasına ve Katar’a hasmış gibi sunulması yanıltıcıdır. Kapitalizm budur ve böyle bir sömürü sisteminde temiz bir spor düşü imkânsız bir hayalden başka bir şey değildir.

Tahir Elçi, insan hakları savunuculuğunda ısrarı, barıştan ve halkların kardeşliğinden yana duruşu ve Kürt halkının mücadelesinin sembol isimlerinden birisi oluşu nedeniyle burjuva devlet tarafından öteden beri hedef gösteriliyordu. Türkiye’nin geçtiği çok kritik bir dönemeçte katledildi. Üzerinden geçen 7 yıla rağmen bu cinayet aydınlatılmadı, sayısız benzerine şahit olduğumuz şekilde dava süreci bir esrar perdesinin arkasına itildi. Dahası Türkiye bugün yeniden kritik bir dönemeçte.

İçinden geçmekte olduğumuz dönemde futbol, yatırım yapılacak bir alan, ülkelerin kozlarını paylaştığı bir arena, kirli ilişkileri örtmeye yarayan paravan ve en önemlisi kitlelerin alıklaştırılmasında kullanılan etkili bir araçtır. Kapitalist sistemin olağanüstü krizlerle sarsıldığı günümüzü düşündüğümüzde, egemenlerin futbol gibi politik araçlara ihtiyacı geçmişe oranla çok daha fazladır.

Bu sene Mısır’ın Şarm El-Şeyh kentinde 7-18 Kasım tarihleri arasında gerçekleşmesi planlanan zirve, tarafların uyuşmazlığı nedeniyle iki gün daha uzatılarak 20 Kasımda sona erdi. Burjuva temsilcilerin yıllardır sürdürdüğü göstermelik toplantılara, hiçbir yaptırımı olmayan kararlara, insanlığı oyalama taktiklerine, kısacası riyakâr politikalara bu yıl bir yenisi daha eklenmiş oldu.

Sınıflı toplumların tarihi sömürücülerin insanlığa yaşattığı acılarla doludur. Dünden bugüne egemenler, ezilen sınıflar üzerindeki hâkimiyetlerini korumak için sayısız katliama ve kıyıma girişmiştir. Onyıllara hükmeden nice krallar, imparatorlar, beyler ve şahlar egemenliklerini kılıcın zoruyla tesis etmişlerdir. Kapitalizmin tarihi de egemenlerin zenginliğinin acı ve gözyaşı üzerinde yükseldiğini gösterir. Gerçek şu ki kapitalist sömürü düzeni savaşsız ve kansız varlığını sürdüremez.

“Vatan” için öldük kimi zaman / Daha yirmisine bile varmadan. / “Milletçe” öldük, / Güya “millet” için... / Oysa biz millettik zaten, / Onlar kodaman. / Kodamanlar için öldük, / “Din için” denerek. / Milletçe, / Ve “milliyetçilikle” zehirlenerek.