Hak ve Özgürlük Mücadelesi

Ermeni yetimler için inşa edilmiş olan “Kamp Armen”e yıkım ekipleri girdi. Buna yükselen tepkiler, 9 Mayısta daha geniş çaplı bir dayanışma eyleminde ifadesini buldu. O gün orada olan Dayanışma TV, yaptığı haberde, Rakel Dink, Menderes Samancılar, Yetvart Danzikyan ve Deriteks sendika yöneticilerine de mikrofon uzatıyor.

Balyoz davasında daha önce yüzlerce yıl mahkûmiyet verdiği generalleri bir günde serbest bırakan AKP hükümeti, sıra Kürtlere, sosyalistlere, emekçilere geldiğinde ölüm döşeğindeki mahpusların sesine bile kulaklarını tıkamaktadır. Sonuçta bu düzende “hukukun üstünlüğü” sermayenin ayaklarının altındaki paspastan başka bir anlam taşımamaktadır.

Pozantı Cezaevinde işkenceye uğrayan çocukların davası geçtiğimiz günlerde takipsizlikle sonuçlandı ve işkenceciler bırakalım ceza almayı yargılanmaktan bile kurtarıldılar. Bu karar çıkarken, çocuklara yönelik benzeri işkence, cinsel taciz ve tecavüz vakalarının pek çok cezaevinde yaşandığına dair haberler yağmaya başladı.

AKP hükümeti otoriter uygulamalarını arttırıyor ve eğitimde baskıcı uygulamalarını tırmandırarak toplumu kutuplaştırıyor, bölüyor. Eğitimin demokratik, bilimsel ve laik bir içerikte örgütlenmesi, herkesin anadilinde eğitim alabilmesi için Eğitim-Sen, Alevi Bektaşi Federasyonu, Alevi Dernekler Federasyonu, Alevi Vakıfları Federasyonu ve Pir Sultan Abdal Kültür Derneği’nin çağrısıyla ve “Laik, Bilimsel, Anadilinde Eğitim ve Demokratik Yaşam” şiarıyla 13 Şubatta bir günlük uyarı boykotu yapıldı. Öğrenciler boykot, öğretmenler grev yaparken, pek çok ilde basın açıklamaları ve yürüyüşler gerçekleştirildi.

İçinden geçilen ekonomik kriz ve emperyalist savaş konjonktürü tüm dünyada otoriter, muhafazakâr, milliyetçi ve militarist eğilimleri güçlendirirken, AKP hükümeti de her geçen gün otoriter çizgisini biraz daha pekiştiren uygulamaları devreye sokuyor. Toplum üzerinde tam bir tahakküm kurmaya, artan sömürüye ve baskıya sesini çıkartmayacak, emperyalist politikalara destek verecek itaatkâr bir toplum yaratmaya çalışıyor.

“Eğitimde Gericileşmeye Karşı Laik, Bilimsel ve Anadilinde Eğitim ve Demokratik Yaşam İçin Dayanışma ve Birlik Mitingi” için on binler Kadıköy’de bir araya geldi. ABF, ADF, Eğitim-Sen, AVF ve PSAKD’nin çağrısıyla alanı dolduran kitleler, hükümetin Alevilerin taleplerini karşılamamasına ve baskıyı artırmasına karşı taleplerini haykırdılar.

Agos Gazetesi Genel Yayın Yönetmeni Hrant Dink, sermaye devletinin uzantıları tarafından katledilişinin 8. yılında on binlerin katıldığı bir yürüyüşle, katledildiği yer olan Agos Gazetesi önünde anıldı. Anma için saat 13:00’da Taksim’de toplanmaya başlayan kitle, “1915’ten Hrant’a, Soykırım Sürüyor!” pankartı arkasında, Osmanbey’de bulunan Agos Gazetesi önüne yürüyüşe geçti.

AKP hükümeti izlediği politikalarla yoksulluğu derinleştirip bir toplumsal cinnet hali yaratarak, hırsızlık, gasp, cinayet, uyuşturucu gibi suçlarda büyük bir patlamaya yol açmış durumda. Hükümlü ve tutuklu sayısı son on yılda %175 oranında artmış bulunuyor. 2002 yılında 59 bin 500 olan mahpus sayısının 2006’dan bu yana kesintisiz artarak 157 bine çıkması, aslında 12 yıllık AKP iktidarı döneminde emekçiler cephesinde yaşanan ekonomik ve sosyal yıkıma dair önemli veriler sunuyor.

19 Aralık 2000’de, TC tarihinin devrimci tutsaklara yönelik en kanlı katliamlarından biri yaşanmıştı. Burjuva devlet, F tipi hücrelerde tecrit edilmeye direnen yüzlerce devrimci tutsağa karşı, kurşunlarla, kimyasal gazlarla, bombalarla saldırıya geçerek 30 kişiyi katletmişti. Türkiye’nin çeşitli kentlerindeki 20 hapishaneye eş zamanlı olarak düzenlenen bu kanlı saldırıya, hiç utanmadan bir de “Hayata Dönüş Operasyonu” adı takılmıştı.

Eşitlik, özgürlük, onur ve haklar meselesinin kapitalist toplumda karşılığı ve içerdiği anlam çok somuttur. Burjuvazi özgürlüğü sadece kendisi için ister. Burjuva sınıfa mensup bireyin özgürlük alanı alabildiğine geniş ve pervasızlıklarla doludur. Onun ahlâkından, namusundan, fıtratından sual olunamazken, işçi ve emekçi sınıflara mensup olanların özgürlük alanı her yandan engeller ve yasaklamalarla çevrilidir. Bir burjuva için özgürlük alanı ancak bir başka burjuvanın özgürlükleriyle sınırlanmaktadır. İşçi sınıfı söz konusu olduğunda ise burjuvazi onun haklarına her türlü ihlali gerçekleştirebilir.

Cumartesi Anneleri, 500 haftadır kayıplarının bulunması için Galatasaray Meydanında bir araya geliyorlar. 27 Mayıs 1995’te ilk defa toplanan aileler, kaybolan çocuklarının, eşlerinin, yakınlarının hesabını sormak, akıbetlerini öğrenmek ve onlardan geriye kalanlara ulaşabilmek istiyorlar.

Son yıllarda dünyanın her yerinde meydanlar ve sokaklar mobese kameraları ile gözlem altına alındı. Telefonlardan e-posta yazışmalarına ve sosyal medyaya kadar insanlar arasındaki iletişim, devletlerin istihbarat teşkilatları tarafından izleniyor. Bu izlemeler için yazılımlar geliştiriliyor, insanlar arası iletişim kayıt altına alınıyor. “Özel hayatın dokunulmazlığı” gibi en temel demokratik ilkeler fiiliyatta çoktan çöpe atılmış durumda.

Türkiye burjuvazisi en temel demokrasi meselelerinde bile adım atmamakta diretmektedir. Bu yüzden Türkiye’de demokratik nitelikteki sorunların çözümü için de işçi sınıfının mücadelesi gerekmektedir. İşçi sınıfının devrimci mücadelesi ise bütün sorunları köklü biçimde çözmenin yegâne yolunu açacaktır.