Dünyada otoriterleşmenin güçlendiği, Türkiye’de ise daha da ötesine gidilerek totaliter bir rejimin kurumsallaştırılmaya çalışıldığı bir dönemden geçiyoruz. Olağanüstü rejimler olağanüstü koşulların ürünüdür. Bugün tüm dünyayı sarsan kapitalist kriz, Ortadoğu’da yoğunlaşan emperyalist savaş ve bu savaşın alevlerinin Avrupa ve Amerika dâhil dünyanın birçok noktasını yalaması olağanüstü siyasal ve toplumsal koşullar yaratmış bulunmaktadır. Siyasal gericilik yükselip burjuva demokrasisini daha da soldururken, kapitalist düzenin efendileri olağanüstü rejimleri devreye sokuyorlar.

Başkanlık sistemiyle yönetilen Paraguay’da devlet başkanı Horacio Cartes’in ikinci kez aday olmasının önünü açacak anayasal değişikliğin senatoda yapılan gizli bir oturumla onaylanmasının ardından başkent Asuncion’da 31 Martta başlayan protesto gösterileri Nisanın ilk haftası boyunca devam etti. Protestolarda yüzlerce kişi gözaltına alındı, bir genç öldürüldü, onlarca gösterici yaralandı. Meclis binasının göstericiler tarafından ateşe verildiği protestoların şiddetlenerek devam etmesi üzerine anayasal değişiklik şimdilik askıya alınmış bulunuyor.

Adları Ekim Devriminin önder kadroları arasında sayılan Bolşevik kadınlar, çok küçük yaşlardan itibaren değişim isteğiyle doluydular ve dünyayı insanların tümü için adil ve güzel yapacak gerçeği aradılar. Onlar mücadeleyi içtenlikle sevdiler. Gerçeği kararlılıkla savunmayı öğrendiler. Ve inançları da başardıkları da bu nedenle çok büyük oldu.

Muhalif tüm kesimlerin ağır bir baskı altında tutulduğu, parti liderlerinin ve kadrolarının hapse atıldığı, Kürt illerinde açık devlet terörünün uygulandığı, yüz binlerce insanın yerinden edildiği, muhalif medyanın kısıtlı bir alana hapsedildiği, devlet olanaklarının inanılmaz bir savurganlık ve hoyratlıkla evet oyu lehine kullanıldığı şartlarda ortaya çıkan bu sonuç kesinlikle şaibeli bir sonuçtur, meşruiyeti yoktur.

Kamu gelirleriyle kurulan, maddi olarak güçlü, imtiyazlı, herhangi bir denetime tâbi olmayan Varlık Fonu, görülüyor ki, burjuvaziyi kriz koşullarında ayakta tutmak için faaliyet gösterecek. Elbette bunu Türkiyeli emekçilerden çaldıklarını burjuvaziye hediye olarak vererek yapmaya çalışacak. Ne var ki kapitalizmin geldiği noktada yüz yüze kaldığı tarihsel kriz, burjuvazinin geçmişte kullanarak ayağa yeniden kalkabildiği yöntemleri büyük bir hoyratlıkla geçersiz kıldığını her fırsatta gösterdiği gibi sermayeye sorunları için herhangi bir çözüm umudu da vaat etmiyor.

AKP hükümeti, “makul Alevi” yaratma gayesini kimi zaman Gülen cemaatiyle, kimi zaman da burjuva Alevi temsilcileriyle ortaklaşa yürüttü. Kirli asimilasyon politikasını, sorunun çözümüne dair adım atılıyor ambalajıyla sundu. “Alevi Açılımı”, “Alevi Çalıştayları”, “Alevi İftarları”, “Alevi Cemleri” gibi örtülerle gerçek niyetinin üzerini örttü.

Erdoğan-AKP her ne kadar emekçi kitlelerin bir bölümünü, “eskiye dönüş”, “terör”, “bölünme”, “dış düşman” gibi korkularla felçleştirerek peşinden gitmeye halen razı edebiliyorsa da, bu desteğin de uzun vadeli olamayacağı açıktır. Sonuçta, uluslararası konjonktür de, Türkiye’nin içinde bulunduğu siyasal ve ekonomik koşullar da tümüyle değişmiş, AKP’yi iktidara getiren ve ona bu zamana kadar koltukta kalma olanağı veren nesnel zemin ortadan kalkmıştır. Ancak bu durum onun otomatikman tepetaklak olacağı anlamına gelmemektedir.

Şerrin gölgesi gittikçe yayılmakta, / Kara dumanlar, et kokusu, zebani çığlıkları… / Öyle bir şey gerek ki; / Bir ezgi bu kadar mı saplanır yüreğe, / Bir çocuk gözü bu kadar mı kıvrandırır, / Bir gözyaşı süzülmez mi sıcacık? / Midemiz bulanıyor / Alnımızdaki tomurcuk ter, bunalıyor…

Bu dünyayı yaratan bizler yarattığımız bu dünyanın güzelliklerine sahip çıkmadığımız için bu güzellikleri yaratmada emeği olmayanlar çok kolay yıkıcı oluyor. Bu yıkıcı güçler yani kapitalist sınıf ekonomik ve siyasi krizlerden kurtulamayacak, bu krizlerden kurtulmak için savaşlar çıkarmaktan, dünyayı yıkıp yıkıp yeniden yapmaktan vazgeçmeyecek, dolayısıyla da savaşlardan, nükleer de dâhil en yıkıcı silahlardan asla vazgeçmeyecek. Bu güçlerin ağzından çıktığında, nükleer silahların imha edilmesi, sınırlanması teraneleri, sadece ve sadece dolan cephanelikleri boşaltıp daha modern yeni yıkım araçlarına yer açmak içindir!

HDP, referandumda “HAYIR” kampanyası doğrultusunda, 8 Nisanda, Göztepe’de Salı Pazarı alanında bir miting gerçekleştirdi. On binlerin coşkuyla “HAYIR” flamalarını dalgalandırdığı alanda, HDP eş başkanlarının da aralarında bulunduğu cezaevlerindeki binlerce HDP yöneticisinin tutsak edilmesine, baskıya, zulme ve zorbalığa karşı “HAYIR” nidaları yükseltildi.

Halkların Demokratik Kongresinin çağrısıyla, 7 Nisanda, Bakırköy Kadın Kapalı Cezaevi önünde, 50 günü geçen açlık grevlerine ve cezaevlerindeki insanlık dışı uygulamalara ilişkin bir basın açıklaması yapıldı.

Kapitalizmin tarihsel krizine bağlı olarak bütün dünyada otoriterleşme artarken, işçi sınıfının haklarına ve örgütlülüğüne yönelik saldırılar da tırmanıyor. Türkiye’de ise genel otoriterleşmenin ötesine geçildiğini ve faşizmin kurumsallaşıp yerleşmeye çalıştığını görmekteyiz. Şüphesiz her burjuva iktidar gibi AKP de daha en baştan işçi düşmanı tavrını göstermişti ve bugüne kadar attığı adımlar ortadadır.

Hangi umut cümlesi / İçinde sen geçmeden kurulabilir? / Hangi dağın yüceliğinin hükmü vardır / Doruklarına senin adın yazılmadan? / Hangi ateş ısıtır insanı Senin sevdanla yanmıyorsa? / Hangi ekmek doyurur insanı / Hamuru senin aşkınla mayalanmıyorsa? / Hangi kumaş bahar gibi / Allı yeşillidir, / Sarar sarmalar bedenini, / Seni düşünerek, / Senin için dövüşerek dokunmuyorsa?

Halkların Demokratik Kongresi (HDK), 2 Nisanda “Tek Olmaz Hep Birlikte Hayır” şiarıyla bir şölen gerçekleştirdi. İstanbul Bostancı Gösteri Merkezinde düzenlenen ve salonun tıklım tıklım olduğu şölene; HDP milletvekilleri, HDK bileşenleri ve binlerce emekçi katıldı.

Demokrasi İçin Birlik (DİB), anayasa değişikliği referandumuna ilişkin “Neşeyle, Yaratıcılıkla, Cesaretle HAYIR Sokakta!” başlıklı bir basın toplantısı gerçekleştirdi. 31 Martta Taksim Hill Otel’de düzenlenen toplantıda, baskı, saldırı ve eşitsiz koşullara ilişkin veriler paylaşılırken, yürütülen “Hayır” çalışmalarının durumu konuşuldu. “Hayır”ın yaşamın her alanında ilmek ilmek örüldüğüne vurgu yapıldı.