Kutup Yıldızı

Umuda ışıldıyor kutup yıldızı
Ve bekliyor
Çocukların halaylarla karşılayacağı günü
Çocuklar
Yasak dille ağıt yakan anaların çocukları

Birden sönüyor o kutup yıldızı
Önce bir panik sarıyor dört bir yanı
Ve yıkılıyor tüm umutlar
Tepeden tırnağa yıkılıyor

Ama bitmiyor
Zaman geçiyor yeniden doğuyor,
Yeniden inşa ediliyor,
Yeniden yaratılıyor
Adına ne denirse densin; fark eder mi?
“Yeniden” umut var, hem de eskisinden sağlam

Kutup yıldızı ışıldamıyor
Işığı yaratıyor, hayatı var eden eller