Seninle baş başa Yanıyor gözlerim Işığınla Demirden olsa da Erirdi ya... Sana verdiğim yüreğime bak Sana karşı nasıl yumuşak Hazırım her an tutuşmaya Bir alev çiçeğiyim İki kişilik sevdaların Yalazı değil içimdeki İçimde Yürekleri tutuşturan yangınlar... Yangınların içinden Koşuyorum sana Sevdalı başımı yaslayıp yollarına Şu an seninleyim Şu an seni düşünüyorum Umudum... Belki uzaksın Belki yakınsın bana Bilmiyorum Belki... Kar gibi saçlarımla Kavuşacağım sana Belki de bedenim Dönüşecek toprağa Ne fark eder? Ya elimde kızıl bir bayrakla Karşılayacağım seni Ya da o gün yoldaşlar Kızıl bir karanfil dikecekler Başucuma...
17 Aralık 2014
link: Elif Çağlı, Umudum, 17 Aralık 2014, https://marksist.net/node/3829
