Elif Çağlı bu kitapta Fransa'da Marx döneminde yaşanan Louise Bonaparte'nin 18 Brumaire deneyiminden Almanya'daki Bismarck dönemine, İtalyan ve Alman faşizminden İspanya ve Portekiz'e, Yunanistan'dan Latin Amerika'ya kadar uzanan geniş deneyimleri göz önünde bulundurarak, burjuvazinin olağanüstü rejimlerinin biçimlerini ve evrimlerini, bu rejimlerin nasıl değerlendirilmesi gerektiğini ve değerlendirmenin hangi teorik-politik temellere dayanması gerektiğini ortaya koyuyor. Şüphesiz Türkiye deneyimi burada önemli bir sayfa oluşturuyor. Çağlı, Türkiye'deki burjuva rejimin kuruluş süreci ve sonraki evrimini, yaşanan darbeler ve bunların doğurduğu rejimlerin karakteri sorununu tartışarak, modern Türkiye tarihine ilişkin Marksist bir perspektif ortaya koyuyor.
İÇİNDEKİLER
1848: Fransa’da Parlamenter Cumhuriyet
Burjuvazi gerekli gördüğünde parlamenter rejimini feda eder
Küçük-burjuva solun kaypak tutumu
Bonapartizm kimin iktidarıdır?
Burjuvazinin kendini siyaseten mülksüzleştirmesi
Olağanüstü rejimler yürütmenin gücünü mutlaklaştırır
Olağanüstü rejimler olağanüstü koşulların ürünüdür
Neden “proleter Bonapartizmi” olamaz?
Faşizm: Finans kapitalin kanlı diktatörlüğü
Lenin dönemi Kominterninde faşizm sorunu
Devlet tipi ve devlet biçimi ayrımı
Bonapartizm-faşizm ilişkisi şablonlara indirgenemez
Faşizm askeri diktatörlük biçimine bürünemez mi?
İktidara tırmanan faşizm ve iktidarda faşizm
Faşizmin sona erişi (yıkılış ya da çözülüş)[81]
Faşizme karşı mücadelede doğru tutum
Bismarkçılık: Burjuva düzenin tepeden kuruluş biçimi
Burjuva devrim ile proleter devrim arasındaki niteliksel fark
Osmanlı’dan TC’ye: tepeden burjuva devrim
Türkiye’deki askeri darbeler gerçeğine kısa bakış
