Uçaklar ve bombalar altında
Gecelemedim sığınaklarda
Varşova’da, Moskova’da,
Hiroşima’daki çocuklar gibi
Ama benim de çocukluğum
Savaş korkusuyla geçti

Hiç savaş görmedimse de
Siren sesleriyle tanıştım
Çocuk gözlerini fal taşı gibi büyüten
O korkuyu ben de yaşadım

Büyüklerim anlatırlardı
Yolumu yitirmişim siren sesleriyle
Yitirmişim ne kelime
O günü hiç unutamıyorum
Bir bakkal amca
Ve çiçekli kâğıda sarılı
Karamelâ şekeri aklımda...

Sirenler haykırmaya başladığında
Bir masal ejderi
Bir dudağı yerde, bir dudağı gökte
Bir Arap devi kükrüyor sandım
Bizim çocukluğumuz korkularla geçti
Korkularımızın kaynağında
Masal canavarları gizliydi

Sonra birden bir filmi hatırladım
Canavar düdüklerinin ardından
Bombalar sokaklara yağıyordu
Ve dev gibi gözleriyle çocuklar
Analarını arıyordu

“Bizim de başımıza
bombalar mı yağacak
bakkal amca?”
Amca ne dedi bilmiyorum
Sokaklarda koştum, koştum
Dev gözlü çocuklar gibi
Yıkılan bir evi arıyordum

Yıllar gibi uzun gelmişti dakikalar
Soğuk savaşlar!
Sirenli tatbikatlar!
Küçücük bir kızdım ben
Bunları bilemedim
Büyüyünce öğrendim savaşları
Ama çiçekli kâğıda sarılı karamelâm
Bakkal amcada kaldı...