İran, ABD emperyalizmiyle süregiden çekişmeleriyle, nükleer silah geliştirme çalışmalarıyla ve şeriat rejimi üzerine yapılan tartışmalarla gündeme geliyor. Geçtiğimiz haftalarda Ahmedinecad Türkiye ziyareti vesilesiyle medyanın gündemini magazinel bir tarzda işgal etti. Elbette burjuva medyada, bölgenin güçlü kapitalist ülkelerinden biri olan İran’da patronların ve mollaların baskı ve sömürü düzeninin sadece kadınlara değil, işçilere, emekçilere ve Kürtlere de tam bir cehennem hayatı yaşattığından söz edilmedi. İran’dan derlediğimiz birkaç haber, sadece “şeriat” denilerek sınıfsal özü gözlerden uzak tutulan rejimin sınıfsal niteliğini apaçık sergiliyor.
Mücadeleci işçilere hapis ve kırbaç cezası!
Suzan Razani ve Şiva Kheirabadi 4’er ay hapse ve 15’er kez kırbaçlanma cezasına; Abdullah Kani 91 gün hapse ve 40 kırbaca, Seyid Halep Hüseyni 6 ay hapse ve 50 kırbaca mahkûm edildi. Bu işçilerin suçu Sanandaj kentinde düzenlenen bu yılki 1 Mayıs gösterilerine katılmaktı.
Kamu düzenini bozmakla ve Mahmut Salehi’nin serbest bırakılması için propaganda yapmakla suçlanan Halit Hüseyin ise 91 gün hapse ve 30 kırbaca mahkûm edildi.
Yasal işçi örgütlerine ve karikatüristler derneğine üye olan Afşin Şams 2,5 aydır tutuklu. Ne için suçlandığı bile belli değil. Sosyal ve sivil haklar için mücadele veren öğretmen Mehdi Şandiz, Mansur Osanlu’nun özgür bırakılması için imza toplarken tutuklandı ve kendisinden bir süredir haber alınmıyor.
Geçtiğimiz yıl petrol fiyatlarındaki artışı protesto gösterisine katılan 30 kişi, 27 Temmuz 2008’de uyuşturucu tacirliği, cinayet gibi uydurma suçlamalarla tutuklandı.
Baskılara rağmen işçi mücadelesi sürüyor!
İran’ın Güneyindeki Shiraz kentinde, Telekomünikasyon sektörüne üretim yapan bir fabrikada 1200 işçi 5 aydır ücretlerini alamıyor. İşçilerin yaşam koşulları katlanılmaz bir duruma geldi. Devlet yetkililerine defalarca başvuran işçilerin ücretlerinin ödenmesi yönünde hiçbir adım atılmadı. 12 Ağustosta sefalet koşullarına daha fazla dayanamayan Ali Kiamarsi adlı işçi, işyerinde kendini asarak intihar girişiminde bulundu. Ali’yi kurtaran ve hastaneye kaldıran işyerindeki arkadaşları oldu. Bu üzücü olayın ardından işçiler greve başladı. Fabrikanın önündeki yolu kapatan işçiler, patronları, firma yönetimini ve hükümeti protesto eden sloganlar attılar. İşçilerin 5 aydır alamadıkları ücretleri için hiçbir şey yapmayan hükümet, grevci işçilere saldırmaktan geri durmadı. Rejim muhafızları işçilere silahla, copla ve gaz bombaları ile saldırdı. Acımasızca dövülen işçilerin grevi şimdilik kırıldı.
Vahid Otobüs Şirketinde sendikalaşma çalışması yürüten 9 şoför işten atıldı. Mahkeme işvereni haklı bularak haksız işten çıkarmaları onayladı.
Haft Tapeh Şeker İşletmesinde bir dizi grev gerçekleştiren 5 bin işçi, işletme yönetiminin işçi temsilcileriyle masaya oturmasını bekliyor.
Khodro Otomotiv Fabrikasının binlerce işçisi, 28 Temmuzda gerçekleştirdikleri grev sayesinde fazla mesailerin azaltılmasını ve ücretlerinin yükseltilmesini sağladı.
Mianeh Kentindeki Şahrier Barajında çalışan işçiler 4 aydır verilmeyen ücretlerini alabilmek için bir dizi protesto düzenledi. Patron, grev sona ererse ücretlerin yarısını hemen ödeyeceğini açıkladı. İşçiler ise ücretlerinin tamamını talep ediyor.
Albroz Tire işçileri, 12 Ağustosta gerçekleştirdikleri yol kapatma eyleminde hükümeti, bir sonraki gösteriyi Cumhurbaşkanlığının önünde düzenlemekle tehdit etti.
Farvardin meydanında toplanan Sanandaj Tekstil Fabrikasının işçileri fabrikaya doğru yürüyüşe geçti. Şirket lokavt yaparak ve işçileri işten atarak, işçilerin mücadelesini kırmaya çalışıyor. İran Bağımsız İşçi Sendikalarının verdiği bilgiye göre diğer fabrikalardan işçiler dayanışma amacıyla yürüyüşe destek verdi. İşten atılan işçilerin işlerine geri dönüp dönemeyeceği ise henüz kesinleşmedi.
Kürtlere baskılar sürüyor
İran’da Kürtlere yönelik baskılar da sürüyor. PJAK partisine yardım etmekle suçlanan genç öğretmen Farzad Kamangar 7 dakika süren mahkemenin (!) ardından ölüm cezasına çarptırıldı. Mahkeme, duruşma öncesinde Farzad’ın avukatına, suçlamaların ne olduğunu bile bildirmedi. İki yıldır bir hapishaneden diğerine dolaştırılan Farzad ağır işkencelere maruz bırakılıyor. İran’ın Kürt yurtseverlerine karşı Türkiye ile birlikte planlayarak giriştiği operasyonlar ise aralıklarla devam ediyor.
İşçi sınıfını emperyalistlerin saldırganlığı kurtaramaz
İran’daki rejime ilişkin gözlerden uzak tutulmaya çalışılan gerçeklik, İran’daki kapitalist rejimin işçi düşmanı karakteridir. İran halkları baskı ve sömürü düzeninden ne ABD saldırganlığıyla ne de “şerri hukukun adaleti” marifetiyle kurtulabilir. Zira emperyalistlerin müdahaleleri sayesinde ezilenlerin kurtulduğu baki değildir.
Tüm dünyadaki işçilerin olduğu gibi İranlı işçi ve emekçi kardeşlerimizin de temel ihtiyacı, uluslararası bir devrimci önderlik ile birlikte ilmek ilmek örülecek kararlı ve örgütlü bir mücadeledir. İşçi sınıfının kurtuluşu kendi eseri olacaktır.
link: Marksist Tutum, İşçiler İçin Cehennem Ülkelerden Biri: İran, 4 Eylül 2008, https://marksist.net/node/1863
Gazap Üzümlerinden Gazap Fındıklarına
Kadıköy’de Barış Mitingi