Roboski de dâhil pek çok katliam, yargısız infaz ve “faili meçhul” davalarında avukatlık yapan Diyarbakır Barosu Başkanı Tahir Elçi, 28 Kasımda, Diyarbakır’ın Sur ilçesinde yapılan bir basın açıklamasının ardından katledildi. Elçi, Sur’daki sokağa çıkma yasağı ve çatışmalar sırasında tarihi Dört Ayaklı Minare’nin hasar görmesini kınamak için düzenlenen basın açıklamasındaydı. Açıklamayı gerçekleştiren ve hayatı boyunca barışı, insan haklarını savunan Elçi, son sözlerinde de operasyonların, ölümlerin durmasını istemişti. Tahir Elçi’nin katledilmesi aynı gün pek çok yerde protesto edildi.

Cumhuriyet gazetesi genel yayın yönetmeni Can Dündar ve Ankara temsilcisi Erdem Gül, MİT tırlarına ilişkin yaptıkları haberler nedeniyle tutuklanarak 27 Kasımda Silivri Cezaevine gönderildiler. Bilindiği gibi, Adana Savcılığı 19 Ocak 2014 tarihinde “bir ihbar üzerine” durdurduğu TIR’lara el koymuş, bu tırların MİT’e ait olduğu ve ulusal ve uluslararası hukuka aykırı bir şekilde silah taşıdıkları deşifre olmuş, fakat AKP hükümeti ısrarla tırlarda silah değil gıda ve insani yardım malzemesi bulunduğunu iddia etmişti.

İkiyüzlülüğün dibi yok! Sanırsınız ki Koç gerçekten kendi sınıfsal durumundan rahatsız. Eşitsizliğin ortadan kalkması için kapitalist sistemin ortadan kalkması gerektiği doğru. Ama Ali Koç bunun için üretim araçlarını kendi tekelinde tutan sınıfın mülksüzleştirilmesi gerektiğinden nedense hiç bahsetmiyor. Bu sınıfın sermayesini arttırmak için sömürüyü daha da azgınlaştırdığından nedense hiç bahsetmiyor. Ali Koç, gelir dağılımındaki eşitsizliğin alabildiğine artmasının yaratacağı toplumsal patlamalardan ölesiye korkuyor olmalı ki, “eşitsizliğin minimum seviyeye” indirilmesinden söz ediyor. Sözde eşitsizlik minimum seviyeye inince kapitalizm ortadan kalkmış mı olacak? Elbette hayır! Yine sermaye bir avuç asalağın elinde olacak ve yine işçi sınıfı sömürülmeye devam edecek.

Meselenin, tılsımlı bir söz gibi kullanılan “angajman kuralları” filan olmadığı açıktır. Bu son derece vahim sonuçları olabilecek bir güç gösterisidir ve temelde, bizim Marksist Tutum olarak nicedir vurgulayageldiğimiz üçüncü dünya savaşı sürecini somutlayan önemli bir gelişmedir. Muhtemelen bu hadise, ileride savaşın tarihini yazacak insanlar tarafından, üçüncü dünya savaşı sürecinin ana kutup başlarından olan Rusya gibi bir ülkenin, yine açıkça taraf olan ve küçük olmayan bir diğer devlet tarafından ilk kez doğrudan saldırıya uğraması olarak, önemli bir kilometre taşı diye anılacaktır.

Kadın cinayetleri ve kadına şiddet hiç durmadan devam ediyor. Çığlığı duyulmayan, sığınacak yer bulamayan yüzlerce kadın, her gün bir yerlerde şiddete maruz kalıyor, katlediliyor. Kurbanlar katillerini önceden şikâyet etseler de, devletten yardım isteseler de nafile! Bir şekilde “iyi hal” kapsamına sokulup son derece düşük cezalar alacaklarını bilen katiller, kadınları katletmekten çekinmiyorlar.

G20’nin 10. liderler zirvesi 15-16 Kasım tarihlerinde Antalya’da gerçekleştirildi. 19 ülkeden ve AB’den müteşekkil G20, dünya ekonomisinin %85’ini, dünya nüfusununsa üçte ikisini kapsıyor. Kapitalist dünyanın derin bir krizde olduğu, bununla bağlantılı olarak başta Ortadoğu olmak üzere dünyanın çeşitli bölgelerini savaş alevlerinin sardığı ve gerilimlerin kızıştığı bir süreçte emperyalist ve alt-emperyalist güçlerin bir araya geldiği G20 zirvesi, kapitalizmin hal ve gidişatı hakkında görüşme ve pazarlıklara sahne oldu. Zirvede öne çıkan konular ise Suriye ve zirvenin hemen öncesinde gerçekleşen Paris saldırıları oldu.

Kamuoyunda Cizre JİTEM ya da Temizöz davası olarak bilinen ve dönemin Cizre Jandarma İlçe Komutanı Cemal Temizöz’ün de aralarında bulunduğu 8 sanıklı dava, 5 Kasımda bütün sanıkların beraatıyla sonuçlandı. Bu dava, 2009 yılında, 1993-1995 yılları arasında Cizre’de 21 kişinin katledilmesi ve kaybedilmesiyle ilgili olarak sanıklar hakkında “cürüm işlemek için teşekkül oluşturmak ve bu teşekküle katılarak mensubu olmak, insan öldürmeye azmettirmek ve insan öldürmek” suçlarından açılmıştı. Bir “faili meçhul” cinayetler davasının daha bu şekilde sonuçlanması, demokrasi maskesinin arkasındaki “derin devlet” gerçeğini bir kez daha gözler önüne sermiş oldu.

Barış Bloku, 12 gün süren sokağa çıkma yasağının ve saldırının ardından Diyarbakır Silvan’a bir heyet gönderdi. HDP milletvekilleri, demokratik kitle örgütleri ve sendikalardan temsilcilerin bulunduğu heyet, saldırıların yaşandığı Tekel, Konak ve Mescit mahallelerinde incelemelerde bulundu. Yapılan incelemelerin ardından Barış Bloku, İstanbul Fatih’te bulunan Silvanlılar Derneği’nde 20 Kasım günü basın toplantısı yaparak acı ve yıkım tablosunu kamuoyuyla paylaştı.

Fransa’da gerçekleşen eş zamanlı saldırılarda 132 sivil hayatını kaybetti, 100’e yakın insan ise ağır yaralı durumda yaşam savaşı veriyor. Bu saldırılarla, adı konulmamış bir üçüncü dünya savaşı içinde olduğumuzu kanıtlayan katliamlar dizisine bir yenisi daha eklenmiş oldu. Fransa bu kanlı saldırılarla gerçek anlamda bir korku ve savaş atmosferi yaşadı. Böylece savaşın sadece Ortadoğu gibi kanıksanmış bölgelere özgü bir olgu olmadığı da bir kez daha ortaya serildi. Elif Çağlı’nın Marksist Tutum sayfalarında uzun süre önce tespit ederek dikkat çektiği üzere, bu, günümüz koşullarına uygun yöntem ve araçlarla yürüyen bir dünya savaşıdır ve henüz aynı derecede etkilenmese de dünyanın her köşesi bu savaşın kapsama alanındadır.

Diyarbakır’ın Silvan ilçesindeki abluka ve sokağa çıkma yasağı 12 gün boyunca devam etti. Silvan’da devlet eliyle yürütülen katliamı protesto etmek için İstanbul’da yüzlerce kişi Şirinevler Meydanı’nda bir araya geldi. Meydanda toplanan ve eylem gerçekleştiren yüzlerce emekçi “Diren Silvan İstanbul Seninle” dedi. Eyleme HDP İstanbul Milletvekili Pervin Buldan, HDP üyeleri, DİSK yöneticileri, demokratik kitle örgütleri ve UİD-DER destek verdi. Eylemde yerini alan onlarca acılı Kürt anası bu kadar katliamın, haksızlığın yaşanmasına rağmen üç maymunu oynayan ya da yalan haber yapan burjuva medyaya tepki gösterdi.

Ankara Barış Bloku’nun çağrısıyla 15 Kasımda Sakarya Meydanı’nda bir basın açıklaması gerçekleştirildi. Eyleme HDP Ankara Milletvekili Sırrı Süreyya Önder de katıldı. “Diyarbakır, Suruç, Cizre, Silvan… Barış Herkes İçin”, “Reyhanlı’yı Unutma! Barış Herkes İçin”, “Ankara Katliamını Unutma! Barış Herkes İçin” pankartlarıyla Sakarya Meydanı’nda toplanan kitle “Savaşa Hayır, Barış Hemen Şimdi”, “Yaşasın Halkların Kardeşliği”, “Silvan Halkı Yalnız Değildir”, “İnadına Barış, İnadına Özgürlük” sloganlarını haykırdı.

Barış Bloku, 13 Kasımda, Taksim TMMOB’da,  “Silvan Yalnız Değildir!” başlığıyla bir basın toplantısı düzenledi. Barış Bloku bileşenlerinin temsilcileri, CHP ve HDP milletvekilleri, aydınlar ve sanatçıların katıldığı basın toplantısının açılışını Barış Bloku Eş Sözcüsü Gençay Gürsoy gerçekleştirdi. Gürsoy, Silvan’da 30-40 bin kişinin yaşadığı üç mahallede devletin tanklarla, toplarla, ağır silahlarla, bombalarla kendi halkına karşı bir savaş yürüttüğünü ifade etti. Basın toplantısını bu savaşı teşhir etmek ve Silvan’la dayanışma için uluslararası kamuoyu oluşturmak üzere gerçekleştirdiklerini dile getirdi.

Ankara’da, “Emek, Barış ve Demokrasi” mitingine yapılan canlı bombalı saldırının üstünden bir ay geçti. 10 Kasımda, patlamanın olduğu Gar Meydanı’nda, DİSK, KESK, TMMOB, TTB, çeşitli demokratik kitle örgütlerinin ve sosyalist grupların katılımıyla bir anma düzenlendi.