TARANTA-BABU’YA BEŞİNCİ MEKTUP

Görmek
       işitmek
              duymak
                      düşünmek
                              ve konuşmak
koşmak alabildiğine
başı dolu
      başı boş
koş-
     -mak... 
Hehehey TARANTA-BABU
                         hehehey,
yaşamak ne güzel şey
                   anasını sattığımın
                                yaşamak ne güzel şey...
Düşün beni
kollarım, senin üç çocuk doğurmuş
                                geniş kalçalarındayken…
Düşün sıcak…
Düşün kara bir taşa damlayan
                           çırılçıplak
                                       bir su sesini...
İstediğin yemişin
             rengini, etini, adını düşün...
Gözdeki tadını düşün
kıpkırmızı güneşin
                     yemyeşil otun
                            ve koskocaman
                                  masmavi bir çiçek gibi açan
                                            ay ışığının…

Düşün TARANTA-BABU!
İnsanoğlunun yüreği
                    kafası
                           kolu
yedi kat yerin altından
                           çekip çıkarıp
öyle ateş gözlü çelik allahlar yaratmış ki
kara toprağı bir yumrukta serebilir,
yılda bir veren nar
                bin verebilir.
Ve dünya öyle büyük,
öyle güzel
       öyle sonsuz ki deniz kıyıları
her gece hepimiz
       yan yana uzanıp yaldızlı kumlara

yıldızlı suların
       türküsünü dinleyebiliriz...

Yaşamak ne güzel şey
               TARANTA-BABU
                              yaşamak ne güzel şey…
Anlayarak bir usta kitap gibi
bir sevda şarkısı gibi duyup
bir çocuk gibi şaşarak
                      YAŞAMAK...
Yaşamak:
birer birer
       ve hep beraber
                 ipekli bir kumaş dokur gibi...
Hep bir ağızdan
              sevinçli bir destan
                              okur gibi
                                        YAŞAMAK...
.  .  .  .  . 
.  .  .  .  .  .  .  .  .

YAŞAMAK...
Ne acayip iştir ki
       bu ne mene gidiştir ki TARANTA-BABU,
bugün bu
"bu inanılmayacak kadar güzel"
bu anlatılamayacak kadar sevinçli şey:
böyle zor
bu kadar
        dar
böyle kanlı
        bu denli kepaze...