Kiralık tabancalar ateşlendi ansızın Daha dün gibiydi, gencecik döküldüler Aralı dudaklarında bir mutlu gülümseyiş vardı Çizgi çizgi özgürlüktü parıldayan yüzlerinde. Gel bir bak, ta yakından Daha dün gibiydi, ansızın vuruldular Belki yirmi tetikti belki daha çok Namlular utanmıştı insanlar değil Namlular şaşkındı, bitkindi çaresiz. Düştüler toprağa özgürce, korkusuz Kurşun sesi değildi bir sevdalı gülüştü Düştüler dimdik, özgürce, yalın Öldüler ama çoğaldılar ölümsüz. Gel bir bak yakından şu yiğitlere Daha dün gibiydi acımasız devrildiler Kan bir kara görüntüydü göğüslerinde Ölüm çirkindi onlar güzelleştirdiler. Yeniden yaratmak sesini orduların Ufuklardan çizgi çizgi büyüyen Savaşları çoğaltmak yüce düzen adına Uykular bir daha kaçmasın diye Sömürülmesin diye şu çocuk eller. Gözyaşları yaraşmaz o ölülere Onlar için en soylu örtüler gerek Gerelim hıncımızı alev alev yeniden Devrim şarkılarından haykıralım onlara. Ölmediler onlar, ölmezler ki Bu yadsınmaz gerçeği bilmedi satılmışlar Onlar bir atardamardı halkların yüreğinde Gecelerde yıldız yıldız tutuşan. Unutma söz etmek yok gözyaşlarından Yaylar şimdi daha güçle gerildi Yarın adına göğüs göğüs kuşandık gecede Gecede en yenilmez güç bizde gönendi Ölüler koştular ordu ordu dağlardan Ölüler ansızın içimizde dirildi. (Luis NIETO) (Perulu şair)
30 Ocak 2006
link: Luis Nieto, BU ŞARKI DEVRİM YİĞİTLERİNE ADANDI, 30 Ocak 2006, https://marksist.net/node/692
... önceki yazı
Nurhak
Nurhak
sonraki yazı ...
Direnen işçiler yenilmezler
Direnen işçiler yenilmezler
