Gözümüz yok malında mülkünde dünyanın Üçünde beşinde gözümüz yok Emeğin kavgasını yükseltmektir bütün sebeb-i varlığımız Bir de eğer Ölmez de yaşıyor olursak o gün geldiğinde Dünya gözüyle görmektir işçiden yana değiştiğini dünyanın Fakat Dediği gibi o büyük ozanın Belki de O günden önce öleceğiz Yaşımızı yakamıza dikmedik ya Lakin Bir kere düştükten sonra yola Görmek de birdir çıkılan yolun sonunu, uğrunda ölmek de bir... Mezara girse de bedenimiz o muzaffer günü görmeden önce, Görecek mutlak bizden sonra gelenler Ve inanın yoldaşlar Giyinip en güzel elbiselerimizi Girip koluna sevgilimizin Biz de o gün orada, aranızda olacağız Ellerinizle dokunacağız Sımsıcak, bereketli ve özgür toprağına dünyanın Gözlerinizle bakacağız Dalga dalga dalgalanan kızıl bayrağımızın alına Kulaklarınızla duyacağız zafer şarkılarını. Ve inanın dostlar; İster çoktan toprağa karışmış İster toprağın üstünde olsun bedenimiz El ele, yürek yüreğe birlikte karşılayacağız o büyük günü...
22 Aralık 2021
link: Ziya Egeli, Sebeb-i Kavgamız, 22 Aralık 2021, https://marksist.net/node/7533
... önceki yazı
Bir Yıkım Hikâyesi: Hasankeyf
Bir Yıkım Hikâyesi: Hasankeyf
sonraki yazı ...
“Z Kuşağı” mı, Örgütlü İşçi Sınıfı mı?
“Z Kuşağı” mı, Örgütlü İşçi Sınıfı mı?