Onlar Bizim Yolumuza Işık Tutan İşçi Neferleridir

Mart 1848’de Eugene Pottier şu şiirle sesleniyor zamanın insanlarına;

Açım! Açım, diyor gövdem,
Yiyecek ekmeğim, aşım,
Giyecek urbam yok
Yoksulluk canlıları
Ölüleri kemiren kurtlardan bile
Daha fazla kemiriyor.

Sizleri o günlerin şairinin sözleriyle selamlamak istedik. Şanlı ilk işçi iktidarını bizler de petrokimya kadın işçileri olarak selamlıyoruz. Gerçekten hayatlarımızda o zamandan bu zamana değişen bir şey olmadığını, yoksulluğumuzun bu çürümüş kapitalist sistemde çözülmediğini biliyoruz. Çözümün mücadelede ve devrimde olduğunun farkındayız. 72 gün dahi olsa onlar bizim yolumuza ışık tutan işçi neferleridir. Onları sevgi ve saygıyla anıyoruz.

YOLUMUZU AYDINLATANLARA SELAM OLSUN!