Paris Komününün Sönmeyen Ateşi

Paris Komünü toplumsal özgürlük mücadelesinin ilk büyük ateşiydi. Paris’in devrimci işçileri içinde bulundukları toplumsal koşulları değiştirmeye büyük ve benzersiz bir cüretle girişmişlerdi. Bu muazzam girişim yeni toplumun hangi temeller üzerine yükseleceğinin ilk somut örneği oldu. Geride bıraktığı miras üzerine Marx’ın yaptığı değerlendirmeler sayesinde de işçi sınıfı devrimcileri için benzersiz bir kılavuz haline geldi. Demokrasiyi burjuvazinin demokrasisinin kat be kat ilerisine taşıyan yepyeni örgütlenme biçimlerinden parasız ve laik ilköğretime, kol emeğiyle zihinsel emek arasındaki ayrımı ortadan kaldırmaya yönelen bütünlüklü bir eğitimin hayata geçirilmesi girişimlerinden, gece çalışmasının durdurulmasına kadar pek çok sınıf kazanımı o günden bugüne hep yol gösterici oldu.

Paris’in devrimci işçileri, toplumsal devrimin gerçekleşmesi için öznel koşulların henüz oluşmadığı bir durumda, olayların gelişimiyle kavgaya vaktinden önce girişmek durumunda kaldılar. Ancak tüm zorluklara rağmen davalarını savunmak için gösterdikleri dirayet ve cesaret olağanüstüydü. Otuz binden fazla Komünar yenilgiyle yüzleşirken ağızlarından tereddütsüz çıkan “yaşasın Komün” sloganlarıyla ölümü kucakladı.

Kısacası, bugün de, Paris’in devrimci işçilerinin mücadelesinden öğrenecek, ondan esinlenecek pek çok şey var. Marx da, Lenin de bu deneyimden çıkardıkları kıymetli sonuçlarla toplumsal kurtuluş mücadelesine büyük katkılarda bulunmuşlardı. Şimdi de Marksist Tutum bu tarihsel deneyimin önemine uygun bir içeriği bugünün sınıf devrimcilerinin gündemine taşıyarak yine çok kıymetli bir çalışma yapıyor. Paris Komününün sönmeyen ateşini büyütmeye çağırıyor. Biz de Marksist Tutum’u ve çağrısını sahipleniyor, Paris Komünarlarının devrimci mücadelesinin birikimleriyle bugünün Bonapartlarının, Thierslerinin karşısında işçi sınıfının kavgasını yükseltiyoruz.

Yaşasın Komün! Yaşasın Sosyalizm!

Selam olsun Komünün ateşini bugün de harlayanlara!