Sen değil onlar utansın çocuk
O küçük ellerinle yaşama umut verirken, sen değil onlar düşünsün
Sen yine koş o çırılçıplak bedeninle sokaklarda
Ölüm seni bulmasın
Sokaklar utansın, sen değil
O çırılçıplak bedenin, soğuk yüzün, cansız bedeninin sorumlusu sen değilsin.
Evet çocuk bu dünyanın yokluğuyla açılmış o güzel çakıl gözlerin
Kapandı ebediyen sonsuzluğa…
Savaşın pençesinden çıkıp gelmiştin oysaki
Yaşamak için
Yaşayamadın çocuk
Kimsesizliğinle bu dünyaya kafa tutmuş bedeninle dayanamadın bu zalim dünyaya
Sen ellerinle geleceğe ayna tutan, o güzel gözlerinle umut veren çocuktun
Utanma çocuk!
Utanma!
Senin suçun yok
Onlar utansın
Bu düzen utansın
Sen değil çocuk…
Savaşın yıkıcılığını yaşadığımız bu coğrafyada o ve ona benzeyen birçok çocuk görüyoruz. Sokaklarda, köşe başlarında, kaldırımlarda... Sokakta tanımadığım, ismini bilmediğim, bir küçük çocukla başladı tüm hikâye. Her gittiğimde o çırılçıplak küçük bedeniyle dolaşıyordu o hiç bilmediği sokaklarda. Ailesinden hiç kimse yoktu, tek başınaydı. O güzel çakıl gözleriyle yüzüme gülümsüyordu. O çıplak, canlı bedeni ve morarmış ayaklarıyla bana koşuyordu. Ellerime bakıyordu her gittiğimde ona aldığım çikolatayı görmek için… Bir kez daha görmeye gittiğimde kanlı bedeniyle karşılaşacağımı bilmiyordum. O küçük bedeniyle ölümü nasıl selamlamıştı? Nasıl kapanmıştı o mavi gözler ölüm karşısında? O küçük bedeniyle kız nasıl selâmlamıştı ölümü? Bu olay karşında ağlamamak elde değildi. O güzel mavi gözlü çocuk yoktu artık, bana bir daha bakmayacaktı. Bunun sorumluları kim peki? Savaşın yıkıcı sonuçlarını görmemek elde değil. Şimdilerde sığındıkları ülkede kimselerin istemediği o insanlar yoktan sebeplerle ölüyor. Savaşın en kötü yanlarından biridir başka ülkelere göç etmek. Ne yazık ki bu savaşın zararlıları yine işçiler, emekçiler ve çocuklar oldu. Zulmün yediverenlerini gördüğümüz bu coğrafyalarda sonuç yine kanlıdır. Bizler bu düzenin yıkılacağını, başka çarenin olmadığını biliyoruz. Mücadelemizi bırakmıyor, dünyanın en güzel kızıl çiçekleri ve kızıl çocukları olarak tarihin sahnesine çıkacağımız o günü bekliyoruz. Sen içini rahat tut güzel çocuk. Gün gelecek bunların hesabı sorulacaktır bu kanlı dünyada…
link: Mersin Üniversitesi’nden bir öğrenci, Onlar Utansın!, 20 Ekim 2018, https://marksist.net/node/6514
Umudumuz Sende
Kapitalizm Krizlerden Kurtulamaz