23 yıl önce 2 Temmuzda Sivas’ta yaşanan Madımak katliamında yaşamını yitirenler, Pir Sultan Abdal Kültür Derneği’nin çağrısıyla anıldı. Anmaya emek ve demokrasi güçlerinin yanı sıra pek çok demokratik kitle örgütü ve Alevi örgütleri de katıldı. Kurtuluş metro istasyonunda toplanan kitle, saat 18.00’da Kolej Meydanına doğru yürüyüşe geçti. Yürüyüşe katliamda ölen 33 canın adları okunarak başlandı. Yürüyüş boyunca “Sivas’ı Unutma, Unutturma!”, “Sivas’ın Hesabı Sorulacak!”, “Faşizme Karşı Omuz Omuza!”, “Katil IŞİD, İşbirlikçi AKP!” sloganları atıldı.
Yürüyüşün ardından kitle Kolej Meydanında toplandı. Anma Madımak’ta, Maraş’ta, Roboski’de, Suruç’ta, Ankara Gar’da yitirilen emekçiler için 1 dakikalık saygı duruşuyla başladı. Ardından Pir Sultan Abdal Kültür Derneği Genel Sekreteri Bülent Kaya söz aldı. Kaya 23 yıl önce Sivas’a gidenlerin barışa semah dönmek için gittiklerini ancak devletin göz yummasıyla diri diri yakıldıklarını dile getirdi. Bugün de yeni Madımakların yaşandığına dikkat çeken Kaya, “Biz eğer bu katliamlara karşı durmazsak, sokaklara çıkmazsak daha çok Madımaklar, Koçgiriler, Dersimler olacak. Biz bir avuç değiliz, bir avuç kalmamalıyız. Bir araya gelirsek o sarayı başlarına yıkarız” dedi. Aleviler adına tüm ezilenlere birlik olma çağrısında bulundu.
Kaya’nın ardından Madımak katliamında can veren Gülsüm Karababa’nın ablası Nilgün Karababa söz aldı. Karababa, “Bir devlet düşünün ki hiçbir şey gizlemeye gerek duymadan 8 saat boyunca yurttaşlarını nasıl yaktırdığını canlı yayın ile hem bize hem de tüm dünyaya seyrettirdi” dedi. Konuşmasında işçilerin emekçilerin, basın mensuplarının, akademisyenlerin kısacası demokrasi ve özgürlük savunucularının, haklarını savundukları için şiddet, gözaltı ve tutuklamalara maruz bırakıldığına değindi.
Karababa’nın konuşmasından sonra Madımak’ta katledilen 33 can adları okunarak anıldı. Anma semah gösterimi ve Alevi deyişleriyle sona erdi.
link: Marksist Tutum, Ankara’da 2 Temmuz Anması, 3 Temmuz 2016, https://marksist.net/node/5172
Suriye Savaşında Yeni Sayfa
Küresel İşçi Hakları Endeksinin Gösterdiği Gerçekler