224. Kez: Kayıpların Failleri Bulunsun

Kayıp yakınları 11 Temmuz Cumartesi günü, 224. kez Galatasaray Lisesinin önünde toplandılar. Yakınlarının resimlerini yan yana sıralayıp her birinin üzerine birer karanfil koydular. Pankart açıp oturma eylemine başladılar. Kayıp yakınları ellerinde yakınlarının resimleriyle yaptıkları oturma eyleminde her hafta bir kişinin gözaltında nasıl kaybedildiğini anlatıyorlar. Ellerindeki dosyanın Ergenekon dosyasına eklenmesi için başvuruda bulunuyorlar.

Kayıp yakınları 224. günde, 29 Ekim 1995 tarihinde Mardin Dargeçit’te evleri basılarak gözaltına alınan ve gözaltında kaybedilen Abdullah Olcay için oturma eylemi yaptılar. Oturma eyleminde Abdullah Olcay’ın eşinin kardeşi bir konuşma yaptı: “Abdullah evliydi. Onu alıp götürdüler. Ondan bir daha hiç haber alamadık”. Olcay’ın yakını, Abdullah’ın failleri belli olmasına karşın şimdiye kadar hiçbir sonuç alınamadığını da vurguladı. Olcay’ın yakını yaşadıklarına olan öfkesinden konuşmakta zorlandı.

Kayıp anaları her hafta basın açıklamasını kendilerine destek verenlerden birine yaptırıyorlar. Oturma eyleminin ardından yapılan basın açıklamasını bu kez İHD İstanbul Şubesi Kayıplara Karşı Komisyonu adına tiyatro sanatçısı Hülya Karataş yaptı. Karataş, dönemin Dargeçit Savcısına ve 1995 yılının Kasım ayında Dargeçit ve Mardin Jandarma Tugayında askerlik yapan erlere ve yedek subaylara çağrıda bulundu: “Bu çocukların kaybedilmesine dönük gördüklerinizi, bildiklerinizi anlatın. Susarak bu insanlık suçuna ortak olmayın.”

Kayıp yakınları ve Cumartesi Anneleri oturma eylemlerine failler bulunup hesap soruluncaya kadar devam edecekler. Kayıp yakınları bugün Abdullah Olcay’ın yakını gibi yaşadıkları o acıları yeniden yaşıyorlar. Öfkeleri daha da artıyor.

Anaların öfkesi katilleri boğacak!