Göçmen İşçiler Gözüyle Malta’da 1 Mayıs

Aşağı yukarı 300 civarında Türkiyeli göçmen işçinin yaşadığı, Akdeniz’deki küçük ada ülke Malta’dan tüm Marksist Tutum emekçi ve okuyucularına selamlar. Bu yıl ilk defa katıldığımız 1 Mayıs etkinliğine yönelik çalışma ve gözlemlerimizi sizinle paylaşmak istedim. 1 Mayıs’a on gün kala, büyük ölçüde Marksist Tutum dergisinde yayınlanan “Sahte Cennetlerin Öteki Yüzü” adlı makaleden alıntılar yapılarak bir bildiri hazırlandı. Bu bildiriden 100 adet çoğaltıldı ve tek tek işyerlerine gidilerek 90 tanesi dağıtıldı. Bildiri işçilere verilirken 1 Mayıs’ın anlamı ve ortak sorunlarımıza karşı mücadele edebilmemiz için birliğin zorunluluğu vurgulandı.

İşçilerle yüz yüze görüşmelerimizde bazı konu başlıklarının öne çıktığını gördük. Bunlardan biri Malta’da göçmen işçilerin yaşadığı kaçak işçilik, uzun çalışma saatleri, düşük ücretler, sağlık ve sosyal haklardan mahrumiyet, iş güvencesinin yokluğu gibi çetin sorunlara karşın en temel haklarını bile bilmeme, bilinçsizlik ve bu kölelik koşullarına boyun eğme haliydi. İkincisi ise tek tek verilen bireysel mücadelelerin bu genel sorunlar karşısında bir anlam ifade etmeyeceği ve sendika ya da dernek çatısı altında göçmen işçi birliğinin gerekliliğiydi. Bu eğilim doğrultusunda hiç vakit kaybedilmeden burada güçlü bir sendikayla görüşülerek aslında Malta’da yasal olarak çalışabilen göçmen işçilerin sendika üyesi olabileceği ve isterlerse dernek çatısı altında da toplanabilecekleri öğrenildi.

1 Mayıs’a beş gün kala sendikadan alınan 70 adet broşür, ulaşabildiğimiz tüm Türk ve Kürt göçmen işçilere yine yüz yüze görüşmeler yapılarak dağıtıldı. İsteyen arkadaşlarla beraber 1 Mayıs günü topluca sendikaya üye olunacağı, o güne bizim açımızdan ikinci bir anlam yüklenildiği anlatıldı. Ayrıca eylemden hemen sonra dernekle ilgili bir toplantı yapılacağı duyuruldu.

Suriyeli Kürt göçmen işçi arkadaşın öneri ve katkısı sonucu, hazırladığımız bildiri Arapçaya çevrildi. Zaman yetersizliği ve örgütsüzlük nedeniyle Malta’da yaşayan tüm Arap ve Arapça bilen Kürt işçilere ulaşamasak da 20 civarında bildiri dağıtıldı. Son gün pankart, döviz ve bayrak hazırlığına ayrıldı. “Yaşasın İşçi Sınıfının Uluslararası Mücadelesi” şiarının İngilizcesi pankart haline getirildi. Dövizlere ise “Yaşasın 1 Mayıs”, “Irkçılığa Hayır”, “Irak’ta Emperyalist İşgale Son”, “Dünyanın Bütün İşçileri Birleşin” yazıldı ve Che Guevara’nın resmi hazırlandı. 1 Mayıs pazartesi günü Valletta Meydanına 13 işçi, 4 işsiz ve 2 öğrenci olmak üzere 19 arkadaş geldi. Türkiye’de binlerce işçiyle beraber kutlanan görkemli 1 Mayısların yanında 19 kişi şüphesiz denizde damla kalır. Ancak iki yıldır 1 Mayıs işçi bayramına yalnız başına katılan bir göçmen işçi olarak, bu 19 sayısı benim için önemli ve değerli. Grubun yarısı hayatında ilk defa 1 Mayıs etkinliğine katılıyor olmasına rağmen alana pankart, döviz ve bayraklarla gelmemiz, yürüyüş sırasında gösterdiğimiz düzen ve disiplin ve atılan sloganlara ortak katılım, meydandaki en canlı kortejlerin arasına girmemize neden oldu.

Etkinliğin sonlarına doğru yaklaşıldığında alandan toplu halde sendika merkezine doğru gidildi ve 7 arkadaş o gün sendika üyesi oldular. Evrak ve aidat parasının eksikliği nedeniyle üye olamayan 8 arkadaş ileriki günlerde sendikalı olacaklar ve bu sayı daha da artacak. Daha fazla sendika üyesi olacak arkadaşlara ulaşmak ve “nasıl bir dernek kurmak istiyoruz?” sorusuna cevap olacak bir toplantının saati ve yeri belirlendikten sonra Malta’da yaşayan göçmen işçiler gözüyle 2006 yılının 1 Mayıs etkinliği son bulmuş oldu.