Korkuları olanlar kaybedecek!

Hayat çelişkilerle doludur
Bir sorgulamaya başladı mı insan
Bir bir çözülmeye başlar bütün çelişkiler 
Tıpkı bir çorap söküğü gibi
Yakaladın mı ipin ucunu doğru yerden
Sen çektikçe o gelir
Ve bir sonuç çıkar ortaya, sorgulamaların ardından
Onlar ve biz!
Bir sorgulamaya başladı mı insan
Çözülmeye başlar çelişkiler
Bütün bilinmezlikler ve belirsizlikler,
Çözülür!
Çözülür insanın beynindeki düğüm 
Set koyduğumuz düşlerimiz ve hep sınırları olan hayallerimiz
İşte bütün bu engelleri, yıkar geçer “bilinç” denilen fırtına
Ve sınır tanımaz düşlerimiz 
Olmaz gayri gerçekleşmeyecek hayallerimiz
İstedikçe isteriz,
İnsanlık için en iyi olanı 
İşte bundan korkuyorlar!
Kendi sınıfımız için bir şeyler istememizden 
Zaten bizim ürettiğimiz ama onların olan 
bütün güzellikleri
Yaşayacak olmamızdan korkuyorlar
Ayrıcalıklarının ortadan kalkmasından,
Sömürü çarklarının artık işlememesinden,
Düzenlerinin ve saltanatlarının bir gün 
ama mutlaka bir gün
Yerle bir edilmesinden,
Yani onlarsız biz olmasından korkuyorlar!

Korksunlar ya!
Kaybedecekleri çok şeyleri olan onlar
Bizimse “zincirlerimizden başka hiçbir şeyimiz yok”
Korksunlar ya!
Korksunlar sevgili işçi kardeşim!
Bilinçlenmemizden, birleşmemizden
Ve yüz yıllardır biriken sınıf kinimizden
Korkuyorlar!
Korksunlar tabii, korksunlar, 
Çünkü çekilen acıların çalınan yarınlarımızın, hesabını sormaya 
Ve onların defterini dürmeye geliyoruz!
İşte bu yürek bunun için atıyor! 

                             Esenler’den bir işçi