Uyan ve Haykır Öfkeni

Ansızın toprak çürüdü
Üç kollu çocuklar ve tek gözlü koyunlarla tanıştı yeryüzü
Göklerden yağmur değil, kuşlar yağmaya başladı
          Ölü kuşlar
Sonra radyasyon yüklendi bulutlara
Bilmem kaç milyon kişi açlıktan ölürken
Bilmem kaç kişinin serveti açıklandı
          Ölüler üzerinde birikmiş bir servet
Buna da şükür diyenler oldu
          Böyle gelmedi böyle gitmez diyenler de
Sonra ölümler erken gelmeye başladı
Çiçekler kokusuz, 
         Dallar meyvesiz
                  Meyveler dalsız
Sonra kurşuna dizildi adalet
          Hem de uluorta
Sonra saçlarından sürüklendi analar 
         Yavrularını ararken
İzbe sokaklar kenevir tozu kokmaya başladı
Yerlerde battaniyeler 
         Umut dilenenler…
Sonra nereye ineceğini bilmediğimiz füzelerimiz oldu 
Sonra fabrikalardan insan eti tütmeye başladı
         Güneşe doğru yükselen
                 Beton duvarlara çarpa çarpa
İnsan eti, insan…
Sonra bey oldu cellâtlar
Sonra yalanlarla doyurdular karnımızı
Yalanlarla büyütüldü bebecikler
Ey insanlık
Ey acıların ve umudun simgesi
Bu duvarlar, bu zincirler senin için 
Senin için bu yalan değirmenleri
Uyan
Uyan da haykır öfkeni, 
Haykır öfkeni seni soyana 
Ekmeğine aşına göz koyana