Bu şiiri, tüm baskılara ve yıldırma çabalarına rağmen düzene teslim olmayan, inancını ve umudunu hep diri tutan bir devrimci tutsaktan aldık. Ona ve tüm devrimci tutsaklara komünist selamlarımızla yayınlıyoruz.
Ah Dersim Sana hasretimi Anlatmak istiyorum Sevdamı Özlem ve umudu Ay yüzlüm Munzurum Sana olan aşkını Anlatmak istiyorum Senin için Her gün Akıttığı gözyaşlarını Ah Dersim Maviş gözlüm Gözlerini oymak İstiyorlar Bir daha Yıldızlara Bakmayasın diye San engerekleri Çiyan Ve leş kargalarını Anlatmak istiyorum Şafaklarda Sana yağdırılan Kurşunlardan Tutuşur yüreğimiz Kandiller gibi Yanar yanar da Küle döner Sen Munzurun ezgisi Yankılandın Ozanların dilinde Hep sevmişem Güllerin Yüreğinde yeşermesini Munzura gömülmüş Sevdalar Ve göğsünde Filizlenir nice aşklar Dağlar bize Yüreğini açar Ve akar Ve akar Hasret içinde Irmaklar Kardelenler Güneşe imrenir Sevdanın doruğunda Donuklaşır gözler Vahşeti estirenin Üstüne Ve yıkılır yükler Erdemlerin üstüne Ah Dersim Senin güllerini Yolmak Yüreğini Mengeneyle Sıkmak istiyorlar Özgürlüğü gasp edilmiş Ellerine kelepçe Ayaklarına pranga Vurulmuş Bir mahkum gibi Ah Munzur Haykırmak istiyorum Sana göz Dikenlerin yüzüne Sana set Çekmek istiyorlar Adı felaket Ve adı yıkım Olanın da Seni dağ Çocuklarından Koparmak istiyorlar Seni insansızlaştırmak Ve öldürmek Halbuki Sen dağ çocuklarıyla Dağ çocukları Dersimle Sonsuz bir hayat Ve sıcak Bir yaşamdır… M. Y.
1 Eylül 2011
link: M. Y., Munzur’un Gözyaşları, 1 Eylül 2011, https://marksist.net/node/2731
... önceki yazı
Savaş Tamtamları Çalarken
Savaş Tamtamları Çalarken
sonraki yazı ...
Bölüm 5 - Arnot’da Zafer
Bölüm 5 - Arnot’da Zafer