“Yaşasın barış deyip satılıyor Fransa” diyen Emile Dereux, burjuvaların dilinden bu satışı şöyle anlatıyordu dizelerinde:
Düşman kurşunlarıyla niçin ölecekmişim
Yemek varken sarmısak soslu dana etini!
Biftek için Paris’i teslim edelim baylar.
Fransa can veriyor, ölüyor diyenler var
Kemiriyormuş anaç göğsünü yabancılar,
Alman süvarileri, çizmeleri önünde
Boyun eğdiriyormuş köleler gibi bize!
Kim görmek ister böyle acıklı sahneleri
Bütün bu çığlıklara barış bir son verecek
Et yoksa mutfağımda aşçım ne pişirecek?
Biftek için Paris’i teslim edelim, baylar.
Emekçiler Paris’i savunmak için hazırdılar. Peki ya Thiers başkanlığındaki burjuva hükümet? O, 26 Şubatta Prusyalıların barış koşullarını kabul ederek Alsace’ın büyük bir bölümünü, Lorraine’in üçte birini ve Metz kentini teslim etmeyi, tazminat olarak 5 milyon frank ödemeyi ve Prusya birliklerinin Paris’te bir zafer geçidi yapmalarını onaylamıştı. Parisli emekçiler bu anlaşmayı öğrendiklerinde dehşete düşmüşlerdi. Buna izin vermeye hiç niyeti olmayan emekçiler, oluşturdukları silahlı gruplarla gece gündüz dolaşıp kenti koruma altına almaya giriştiler. İşçi mahallelerinde barikatlar kuruldu.
Kentin topları, Prusyalılara kaptırılmamak ve kenti savunmak için Montmarte tepesine taşındı. Burjuvazi Prusya işgali esnasında mülkünü korumak için düşmanla işbirliğine giderken ve ülkeyi düşmana teslim ederken, silahlarını hem Prusya hem de Fransız burjuvazisine doğrultarak savaşanlar Parisli işçiler, emekçilerdi.
Prusya birlikleri 1 Martta Paris’e girdiler ama yaptıkları zafer yürüyüşünün ardından dar bir bölgeye çekilip burada da ancak üç gün kalabildiler. Bu arada Parisli emekçiler ciddi bir açlık ve işsizlik sorunu çekiyorlardı ve ekmek isyanları başlamıştı. İşte tam da böylesi zorlu günlerde, işbirlikçi hükümet emekçilere yönelik peşpeşe saldırı yasaları çıkarmaya başladı. Emekçiler için tek iş kapısı haline gelen Ulusal Muhafızın sayısının azaltılması kararı alınıp, ancak çok ihtiyacı olduğunu kanıtlayanlara ücret verilmeye devam edileceği açıklandı. Versailles (Versay) hükümeti radikal gazeteleri kapatıp, Auguste Blanqui ve Gustave Flourens gibi işçi sınıfı önderleri hakkında idam kararı da aldı. Ayrıca Ulusal Meclisin Paris’e on beş kilometre uzaklıktaki Versailles’a taşınmasına, böylelikle Paris’in başkentlikten düşürülmesine karar verildi.
link: Marksist Tutum, Burjuvazi silahlı Paris’i satıyor, 19 Mart 2021, https://marksist.net/node/7297