Mahabad'ın şiirleri

Unutturamazlar!
Acılar diridir
Yaşamın her anı
Anımsanışıdır kahpeliğin
Silemezler!
Umutlar diridir
Acının her anı
Kalıntısıdır umudun
Koparamazlar!
Sevgin diridir, ey yoldaş
Emeğin yüceliği 
Ellerinin sıcağı
Müjdesidir mutluluğun
Yıkamazlar! Çalamazlar!
Devrim diridir
Kavganın her anı 
Habercisidir özgürlüğün
Çalamazlar! Alamazlar!
Yoldaşlığımız diridir
Kendimizi arayışımızın her anı
Çoğaltır direnci
Özgürleştiğimizdir her çelişki
Geriletemezler!
Gelecek, günler
Bizim için, ey insanlık
Doğacak güneş
Her gün yeniden çoğalır gibi.
  
                                              2002
                                              Mahabad



istiyorum
daha çok özgür
olmak insan
olunması gerekeni istiyorum
ölüm
soğuk odalar, açlık
sinsice gelmesin
savaşmak ölüme
istemek istiyorum
olmamak istemeksiz
gülüşmeksiz
gözlerinsiz
olmamak sensiz
başlamalı
ya şimdi ya şimdi
başlamak istemek geleceğe
anlatmak istemek çocuklukları
uçurtmaları anlatmalı
çocukları, çocuklara
anlatabilmek, bilmek
işgal, kan, zulüm
düşleriyle çocukların, düşleriyle
görebilmek, bilmek
kırların atlarını, saraylarını
sarmalarını
gülüşmekler, paylaşmaklarını
savaşmalı barışa
savaşmak istemek eşitliğe
mutlu yüzler
özgürlük ve tokluk
insanıllaşmak istemek
istemek daha çok
istemek istemek
özel mülkiyetsiz, kârsız
sömürücüsüz, kan emicilersiz
her yer aydınlık olmak
sonsuzluk, tutunmak
değişim, sen ve biz
ve sosyalizm diyebilmek..

                                              2003
                                              Mahabad




Soyunan toprağın ışıkla dansına yakın
Kendini dinamitleyen yaşam sevinci gibi
Kadınsı bir telaşla ayağı çıplak koşmak
Tetikteki parmak izlerinden düşmek yola
Kuşatılmış kentlerin sokak aralarından
İşgal edilmiş çocukluklar yaşamış gibi
Direniş şarkılarıyla gencecik savaşmak özgürlüğe
Gözlerindeki ışıkla geçmek karanlığı
Sıkılan ilk umutla yürümek geleceğe.

                                                2003
                                                Mahabad




son öpücüklerin kıvılcım aldığı
serüvenlere açılan yollara
sere serpe uzanan
zayıf, çıplak geleceğini
kurtarmak için çıktığında savaşına,
açlığa bulanmış düşlerde
sessiz bir ürpertiyle
içine düşüyorsun kendinin
acılarını örgütlemek için
ta yüreğinin maden ocaklarına,
kin ve öfkeyi
ve de bir bütün hayatı
ödünç alarak madenci cesaretinden
feryatlar arasından
fırtınaları sarıyorsun kopan büyük açlığın dalgalarına.

                                                1999
                                                Mahabad



kapatıp gözlerimi
sırdaşı olduğun
sıra dışı uzak yolculuklara,
upuzun bir iç çekişle 
tarihin acı nefesine katıyorum iniltilerimi,
kavruk dudaklarının arasında
yüzünün derin yarıklarında
labirentinde açılıyorum direncime..
en kanlı savaşların 
en zorlu ölümlerinin acı duyuşlarında
bir nefeslik dinlence 
oluveriyor hayat
kapatıp gözlerimi
yüreğimi açtığım yerinde
halkların gözlerinin karadeliklerinde
geri dönemediğim..

                                                2001
                                                Mahabad



sakınmalı mı gözlerinden
kırılganlığında bu sokakların,
tarihsiz ve sahipsiz yalnızlıklar içinde
ve satın alınmadık bir şeyler
sıcacık gülüşün ve selpakçı çocuklar
ürküntüsünde karanlığın..
çıldırtan bakışlar, gecede
sakınmalı mı korkunç derinliğinden bakışlarının
yoksunluğunda çıplak gecenin
yıldızsız ve aysız tedirginlikler içinde
ve gidilmedik yakınlar gibi bir şeyler
sıcacık gülüşün ve selpakçı çocuklar
ürküntüsünde barbarlığın..


                                                2002
                                                Mahabad


Tıkanık ve boğumlu 
sessizlikler içinde
çıldırtan bakışlarından
kefensiz ölümlerin asılı durduğu
kımıltısız
derin çizgili yüzlerindeki acı
coşkunlaşır
kulaklarda çınlayan feryatların sarındığı
düşlerin çocuk gülüşlerinin umutlarında
ağıtların yaşamı örgüleyen direnişçi sevdaları gibi
coşkunlaşır
sıradağlar boyunca yankılanan
ve bir tomurcuğun 
içine kadar işleyen
çığlık çığlığa
zamanı titreten iniltilerin renklenişinde
karşı koyuşların sıradağlarında
savaşçıların kokladığı
umut çiçeklerindeki gibi
coşkunlaşır
geçmişin mirasçılarının
geleceğin emanetçilerinin
zamanın unutkan dilsizliği içinde
gelişleriyle
yıkık duvarlarıyla
yenik düşmemiş kalelerden
direnen sevdalarıyla
ve ellerinde 
emeklerinin hasadı
alınlarında
daha taptaze namuslarıyla
gelişleriyle
ovalara, kırlara
dağlara
kentlere, sokaklara
fabrikalara..
coşkunlaşır 
gelişleriyle..

                                              1999
                                              Mahabad




gözlerinde
yitip gitmemek anlık duygularda
gülüşümüz yankılanmadan
hayatın bütün yoksul sokaklarında,
üşüyen bir yerlerimizi bırakmalı
ellerimiz tutuşurken sıcağında
boyacı çocukların uykularına yakın
ve gördükleri düşler kadar mavi
asi ve öfkeli iyimserlikleriyle kıpkızıl

                                              2002
                                              Mahabad