Marx, Uluslararası İşçi Birliği Genel Konseyinin Avrupa ve ABD’deki tüm birlik üyelerine çağrısı olarak kaleme aldığı 30 Mayıs 1871 tarihli “Fransa’da İç Savaş” başlıklı metni şu sözlerle sonlandırıyordu:
İşçi Paris, Komünü ile birlikte, yeni bir toplumun şanlı öncüsü olarak her zaman yüceltilecektir. Şehitlerinin anısı, işçi sınıfının büyük yüreğinde sevgi ve saygı ile korunmuştur. Kıyıcılarına gelince, tarih onları daha şimdiden sonsuz bir teşhir direğine çivilemiştir ve rahiplerinin tüm duaları onların günahlarını bağışlatamayacaktır.
Komünün yiğit savaşçılarından Jean-Baptiste Clément, Kanlı Haftayı takip eden günlerde Paris’te gizlendiği yerde bir şiir yazar. 29 Mayıstan 10 Ağustos 1871’e dek kaldığı bu yerde hâlâ silah seslerini, tutuklananların seslerini, kadınların ve çocukların çığlıklarını duymaktadır. Ordu öcünü alıp halkı katlederken, o, savaş günlerinde bile duymadığı kadar öfke ve acı duymaktadır. Ama burjuvaların ayağının altındaki toprağın bir gün kayacağına olan inancını ve umudunu asla yitirmemiştir. İşte “La Semaine Sanglante”, yani Kanlı Hafta, bu öfke, direnç ve umutla yoğrulu bir şiir olarak dökülür Clément’in kaleminden. Yıllar sonra Pierre Dupont tarafından bestelendiğinde ise en ünlü Komün şarkılarından biri olarak kazınır işçi sınıfının tarihsel belleğine.
link: Marksist Tutum, Selam olsun Paris Komününe ve yiğit Komünarlara!, 21 Mart 2021, https://marksist.net/node/7321