Ahh Mahsa Amini! Kara kaşlı, Kara gözlü, Gül yüzlü kızım. Saçlarından mı korktular canımın içi? Üzüm karası saçlarından mı korktular? Ölüme diklenen bakışlarından mı, İnci gibi dişlerinden Yoksa ağız dolusu gülüşlerinden mi korktular? Korkarlar kızım, Korkarlar can parem Onlar umudumuzun zerresinden Hayallerimizin tek bir karesinden bile korkarlar. Korkarlar da zeytin karası gözlerinden, Korkarlar da, Ya nasıl bakarlar çocuklarının gözlerine? Saçlarına nasıl değer dokunurlar? Gözleri nasıl bir göz Yürekleri nasıl bir yürek ki;
Saçının tek bir teline bile şehvet duymaktan utanmazlar. Ahh Mahsa Amini! Kardeşim! Korktukları üzüm karası saçların değil yalnızca. Ellerinin beyazı değil... Boynuna astıkları fermanı yırtıp atmandan, Birleştirip ellerini Yakalarını tutmandan korkuyorlar. Gecenin karanlığı Zamanın uçsuz bucaksızlığı da Senin saçların gibi simsiyah. Ve çıkardığımız kömür Ve kapkara bir zindanda yaşar gibi geçirdiğimiz bir ömür... Ya onların üzerini nasıl örtecekler Mahsa? Fakat çaresi yok Bugün ya da yarın Elbet yıkılıp gidecekler Mahsa! Bizde de katlederler egemenler kadınları. Mesela Suruç’ta bombalanan Nazegül anayı bilir misin? Ya da Ankara’da Yaşamının baharında aramızdan alınan Dilan’ı ... Her biri binlerce yürek binlerce can. Tek tek saysam sayfalara sığmaz adları, Adınız... Ama sen rahat uyu Mahsa Hiçbirinin ve senin yerde kalmaz kanınız. Ah Mahsa! Bütün anaların, babaların Dünyaya insan gözleriyle bakanların yürek yarası. Benim de bir kızım var Biliyor musun? Gözleri kömür Saçları üzüm karası. Canlarımız, kızlarımız Sıkılı yumruklarımız... Saçınızın tek bir teli bile etmez Bu barbarlar Bu katiller Bu kan emiciler sürüsü. Ve fakat Mahsa, Bedenini aramızdan alanlar, Hatıralarını da aldıklarını sanıyorlar. Yanılıyorlar kardeşim, Yanılıyorlar. Aramızdasın Nazegül ana gibi;
Dilan gibi aramızdasın Ekmek ve Hürriyet kavgamızdasın