Dağların tepesinden aşıran kim yolları?
  Tünellerle
  Bir yüreği bir yüreğe düşüren…
  Kimin ellerinden çıkar sarayların damı,
  Şatoların endamı?
  Yoksa içinde yaşayan soytarıların kıçından mı?
  Kimdir,
  Işıl ışıl aydınlatan şehirleri ve caddeleri?
  Bir gönülden bir gönüle köprüleri kuran kim?
  Hamuru yoğuran,
  Ekmeği pişiren…
  Kimdir,
  Bembeyaz sayfalara
  Aşkımızı ve öfkemizi düşüren
  Onlar sanırlar ki;
  Bir ucu yerde
  Bir ucu göktekilerin kudretindendir,
  Onlar sanırlar ki;
  Bilmem hangi efendi hazretlerinin yüzü suyu hürmetindendir
  Ve onlar sanırlar ki;
  Dönmez dünya
  Efendilerin şanı, şöhreti olmasa…
  Halt etmişler!
  Rüzgâr esmez, yaprak kımıldamaz,
  Demircinin çekici örse vurmasa.
  Kumaş dokunmaz,
  Demir çıkmaz yerin altından.
  Yağmur yağmaz,
  Çiçeğe durmaz ağaçlar.
  Ne al al olur elma dalında,
  Ne ayva ne nar...
  Ne kış olur hatta
  Ne yağmur yağar ne kar
  Ne güneş doğar üstümüze
  Ne yaz gelir, ne bahar…
  Ne dudağı bal olur sevgilinin ne yanağı al…
  Hasretlikse hasretiz
  Alına ve yeşiline dünyanın
  Akıl almaz, kalem yazmaz hasretimizi
  Ve fakat
  Dünya dönmez,
  Kimse doymaz biz kımıldatmazsak ellerimizi.