Umuda ışıldıyor kutup yıldızı Ve bekliyor Çocukların halaylarla karşılayacağı günü Çocuklar Yasak dille ağıt yakan anaların çocukları Birden sönüyor o kutup yıldızı Önce bir panik sarıyor dört bir yanı Ve yıkılıyor tüm umutlar Tepeden tırnağa yıkılıyor Ama bitmiyor Zaman geçiyor yeniden doğuyor, Yeniden inşa ediliyor, Yeniden yaratılıyor Adına ne denirse densin; fark eder mi? “Yeniden” umut var, hem de eskisinden sağlam Kutup yıldızı ışıldamıyor Işığı yaratıyor, hayatı var eden eller