Kırlangıç fırtınası gökyüzü Çığlıklarını duymuyor musun? İlkyaz geldi. Ah, her yer beton Her şey soğuk... Toprak altında kaldı madenci bedenleri Çığlıklarını duymuyor musun? Ah, her yer karanlık, her şey soğuk. Her yer iş kazası... Haykırdı gür sesiyle Haykırdı, geride dul kalanlar: “Neyle gurur duyuyorsunuz? Söyleyin, neyle? Yeter bu ölümlerimiz. Yeteeer! Utanın artık” Küçük bahçelere sıkıştırıldık Her yer beton. Her şey soğuk. Serçeler akın ediyor dallara Ama dal bulamıyor konacak. Yazık, bir serçenin arayışı bile kalmamış insanda. Ah, her şey beton. Her yer sağır kulaklar. Kırlangıç fırtınası gökyüzü Çığlıklarını duymuyor musun? İlkyaz geldi Ama madene inen babam hâlâ gelmedi Gelemedi... Uzat elini küçüğüm Yakala uzanan elimizi. Yalnız değilsin asla. Biz varız. Babanın uyanan sınıf kardeşleri. Sağır değil kulaklarımız. Biz vardık, varız, var olacağız!