İstanbul’da Coşkulu ve Kitlesel 1 Mayıs!
Dünyanın dört bir yanında işçi sınıfı “birlik, mücadele ve dayanışma günü” olan 1 Mayıs’ta alanlara çıktı. Ülkeleri, dilleri ve renkleri birbirlerinden farklı olsa da, işçi sınıfı omuz omuza, kol kola, coşkuyla ortak taleplerini haykırdı, sloganlarla meydanları inletti. Kadını ve erkeğiyle, genci ve yaşlısıyla sokaklara akan işçiler, kapitalist sisteme olan öfkelerini dile getirdiler. Asya’dan Afrika’ya, Amerika’dan Ortadoğu’ya her yerde, “varım, vardım, var olacağım” dediler. İşçi sınıfı yürüdü, mücadele türküleri söyleyerek. Milyonlarca insanın ölmesine neden olan emperyalist savaşlara dur demek için yürüdü. Kapitalist krizin faturasını ödememek için yürüdü. İşten atmaların, hak gasplarının önüne geçmek için yürüdü. Düşük ücretlere, uzayan çalışma saatlerine karşı koyabilmek için yürüdü. Doğayı ve insanlığı katleden nükleer santrallerin kapatılması için yürüdü. İşsizliğe, açlığa yoksulluğa, adaletsizliğe “artık yeter” demek için yürüdü. Bütün kıtalarda işçi sınıfı, sıkılı yumruklarını havaya kaldırıp, eşitlik, özgürlük, kardeşlik sloganlarını haykırarak yürüdü. Yürüdü işçi sınıfı sınıfsız, sömürüsüz, barış ve özgürlük dolu bir dünya kurmak için.
Yüreği ve kalbi, aynı dünyadaki diğer sınıf kardeşleri gibi atan Türkiye’deki işçiler de, 1 Mayıs günü alanlarda yerlerini aldılar. Birçok kentte 1 Mayıs gösterileri düzenlendi ve işçiler hem acil taleplerini hem de sömürünün ve baskının olmadığı özgürlük dolu bir dünya özlemlerini dile getirdiler. Bir bütün olarak işçi sınıfının dilinde yankılandı 1 Mayıs’ın kızıl karanfilleri. Ne güzel şey kardeşler haykırmak göklere, kartal gibi yırtıcı, bülbül gibi yumuşak ve sizinle var olmak! İşte birleşti işçiler bu duygularla ve kentler eşitlik, özgürlük şarkılarıyla karşıladı işçileri.
Türkiye’de düzenlenen 1 Mayıs gösterilerine damgasını basan alan ise Taksim oldu. Ülke genelinde en kitlesel 1 Mayıs kutlaması Taksim’de yapıldı. Yüz binlerce insan sabahın erken saatlerinden itibaren kortejlerini oluşturmaya ve alanda yerlerini almaya başladı. Ülkenin birçok yerinden işçiler Taksim’e akın akın geliyor ve alan işçilerin ayak sesleriyle yankılanıyordu. Böylece yıllardır üzerinde durduğumuz ve dile getirdiğimiz “birleşik ve kitlesel 1 Mayıs” çağrısının anlamı ve önemi bir kez daha görülmüş oldu.
Türk-İş, DİSK, KESK ve Hak-İş’in arkasında sıralanan kortejler 1 Mayıs alanına Şişli, Şişhane, Dolmabahçe ve Mete Caddesinden girdiler. İşçi sınıfının enternasyonalist mücadelesini güçlendirmeye çalışan ve “Fabrikalardan Alanlara” şiarıyla 1 Mayıs’a çağrı yapan Uluslararası İşçi Dayanışması Derneği UİD-DER de Şişli’den yürüyerek Taksim alanına çıktı. Uluslararası bir niteliği olan 1 Mayıs, yansımasını alanda da buldu. Türkçe, Kürtçe, Ermenice, Arapça pankart ve dövizler işçiler tarafından taşındı. Taksim alanı, kortejlerin çoğu arama noktalarına bile gelmeden, sabahın erken saatlerinde dolup taştı. Artık yer kalmamıştı, alan işçilere yetmiyordu. Yüz binlerce insan, toplumun emekçi kesimlerinin sayısız renkleri alanda kendilerini ifade ettiler.
1 Mayıs kürsüsü işçilere bırakıldı. Sendika bürokratı konuşma yapmadı. Bunun yerine hazırlanan ortak metni iki direnişçi işçi okundu. Ayrıca bu metin daha sonra Kürtçe olarak da okundu. Kürsüden şiirler ve marşlar söylenerek alan canlandı. Program, 1977’de Taksim 1 Mayıs’ında düzen güçleri tarafından katledilen 38 sınıf kardeşimiz için saygı duruşuyla açıldı. Burada katledilenlerin adları tek tek okundu, alanı hınca hınç dolduran kitleler “aramızda” diyerek karşılık verdiler.
Sendikaların her zamanki gibi yeterli bir hazırlık yapmadığı yine göze çarpıyordu. Buna rağmen yüz binlerce emekçi alanı doldurdu. İşçi ve emekçi kitleler geçmiş yıllara oranla çok daha fazla alana çıkmış oldu böylece. Ancak hâlâ sınıfın bilinç ve örgütlülük düzeyinin yükseldiği bir dönemde değiliz. Dünyanın diğer ülkelerinde olduğu gibi Türkiye’de de sermaye sınıfı, işçi sınıfının üzerine yeni saldırı paketleriyle yürüyor. Kapitalist felâketler ve savaş belâsı devam ediyor. Tüm bu saldırılara dur demek için, sınıfımızın bilinç ve örgütlülük düzeyini ilerletmemiz gerekiyor. Bu bilinçle, canla başla işçi sınıfı içinde devrimci örgütlenmemizi güçlendirmeli, bunun için daha çok çalışmalıyız.
Yaşasın 1 Mayıs, Yaşasın Sosyalizm!
Kapitalist Sömürüye ve Emperyalist Savaşlara Karşı Mücadele Bayrağını Yükselt!
İstanbul’dan bir grup Marksist Tutum okuru işçi 
2 Mayıs 2011
