Mesaj ve Anmalar

Dünya işçi sınıfına ayakların baş olabileceğini gösteren, 72 günlük deneyimiyle işçi devletinin ne olduğunun krokisini çizen, 1917 Ekim Devriminin yol göstericisi Paris Kömünü bugün de dünya işçi sınıfına ilham vermeye devam etmektedir. İlk umut ateşini yakan Paris Komünarları göğü fethetmeye çıkmışlardı. Bugün işçi devriminin yaşayabilmesini sağlayacak nesnel koşullar o günlerle kıyaslanmayacak düzeyde mevcut. Bizlere düşen, tüm mücadelelerden süzülmüş tarih bilinciyle Paris Komünarlarının cesaretini, kararlılığını birleştirerek mücadele etmek. Paris Komünarlarının açtığı yoldan yürüyenlere, dünya devrimi ateşini bugün de ellerinde taşıyanlara, bu uğurda dünyanın dört bir tarafında ter akıtanlara, yarın yeri göğü fethedeceklere selam olsun!

Mersin’den bir işçi

****

Bizler çeliğe şeklini veren metal işçileri olarak, dünya tarihinin akışına yön veren Paris Komününü tüm coşkumuzla selamlıyoruz. Tam 150 yıldır sınıfımızı besleyen bu muazzam deneyim o günden bugüne dünyanın dört bucağında yol gösterici olmuş ve olmaya devam ediyor. Paris Komünü büyük Ekim Devriminin de ilk kilometre taşlarını döşemişti. Bizler de metal işçileri olarak Paris Komünarlarının ve Ekim Devriminin yaktığı devrimci meşaleyi taşımaya devam ediyoruz ve dünyamızı karanlığa boğan bu çürümüş düzeni yerle yeksan etmek için Marksizmin öğretileri ışığında yürüyoruz.

Esenyurt’tan MT okuru metal işçileri

****

Bizler genç devrimciler olarak Paris Komününün mücadeleci işçilerini bir kez daha canı gönülden sevgi ve saygıyla anıyoruz. Bize bıraktığınız bayrağı bizler devraldık. Gelecek nesillere bu mirası taşımak, bu bayrak yarışını sürdürmek boynumuzun borcudur. Yaşasın devrim ve sosyalizm!

Kıraç’tan MT okuru genç işçiler

****

Bizler tekstil işçileri olarak 150 yılında Paris Komünü selamlıyoruz. Bundan tam 150 yıl önce ayaklar baş olmuştu. Parisli işçiler tarihin akışına yeni bir yön vermiş ve devrimin ilk ateşini yakmıştı. Tam 72 gün süren Paris Komünü dünya işçi sınıfına sınıfsız, sömürüsüz bir dünya kurma yolunda büyük bir miras bıraktı. Onun deneyimleri ve yol göstericiliği 1917 Ekim Devriminin de yolunu açmış ve Rus işçi sınıfına rehberlik etmişti. Bizler de bugünün işçileri olarak onların bize bıraktığı mirasa sahip çıkıyoruz. Kapitalist bataklığı tarihin çöplüğüne atma yolunda Marksizmin öğretileri ve devrimci özü biz işçilerin yoluna ışık tutmaya devam ediyor.

İstanbul’dan tekstil işçisi kadınlar

İşçi sınıfının kadınları, emekçi kadınlar, ne zaman ki ezilen sınıfın bağrında fırtınalar kopmaya başlasa, ne zaman ki dalgalar “güvenli limanları” dövmeye başlasa hep sınıflarının safında yer aldılar. İşçi sınıfının ilk iktidar deneyimi olan Paris Komününe giden süreçte de emekçi kadınların rolü son derece büyüktü. Emekçi kadınların mücadele tarihinin en parlak, en görkemli sayfalarından biridir Paris Komünü.

Tıpkı bugün olduğu gibi o dönemde de egemenler, ekonomik ve politik olarak bulundukları sıkışıklıktan kurtulmanın yolunu savaş olarak görüyorlardı. Bunun sonucunda da Prusya’ya savaş açılmış, ancak en ağır faturayı yine emekçiler yoksullukla, açlıkla ödemişlerdi. Tüm bunlara rağmen bu duruma tepki gösterenlere karşı da tam anlamıyla bir cadı avı başlatılmıştı. Fransa işgal edilmişti. Ancak egemenlerin tek korkusu silahlanmış işçilerdi. Montmarte tepsindeki topları almak için harekete geçen askerlerin karşısına ilk emekçi kadınlar dikildiler. Kadınlar, silahları teslim etmeyeceklerini söylediler. Askerlere seslenerek “bize mi ateş edeceksiniz? Bize kardeşlerinize. Siz kocalarımız, çocuklarımız” dediler ve askerlerin kendilerinden yana saf tutmasını sağladılar.

Devrim başlamıştı bir kere ve suyun önünü emekçi kadınlar açmıştı. 72 günlük kısa bir sürede yıllarca konuşulacak, onlarca ders çıkarılacak koca bir destan yarattılar göğü fethe çıkan Komünarlar. Emekçi kadınlar da bu süreçte cephede en önde erkek sınıf kardeşleriyle Komün için omuz omuza çarpıştılar. Yıllarca erkek işi olarak görülen siyasete dâhil oldular. İşçi sınıfının siyasetini yaptılar. Kadınları ve erkek sınıf kardeşlerini Komün saflarına çağıran gazeteler çıkardılar. Concorde Meydanı artık kızıl bayraklı kadın Komünarların meydanı haline gelmişti. Kızıl bayraklarıyla yürüyen kadınlar, dosta güven düşmana ise korku salıyorlardı. Bu onurlu mücadelede pek çoğu hayatını yitirdi, pek çoğu ise yakınlarını. Ancak kendilerini acılara boğmak yerine inandıkları ve düşünü kurdukları dünya için bedenlerini siper ettiler.

Emekçi kadınlardı onlar, sıradan kadınlar. Ancak önlerinde özlemini duydukları dünyayı kurmanın yolu açılmıştı bir kere. O yoldan yürümeyi seçtiler ve geri dönmeyi reddettiler. Bu onurlu mücadeleye katılmak için çağırdıkları kadınlara şöyle seslendiler: “Ya kazanmak ya da ölmek zorundayız! «Sevdiğimi kaybedecek olduktan sonra davam kazanmış neye yarar?» diyenler, şunu iyi biliniz ki sevgililerinizi kurtarmanızın tek bir yolu vardır: onlarla birlikte mücadeleye katılmak.” 150. yılında Paris Komünü bizlere yol göstermeye, rehberlik etmeye devam ediyor. Selam olsun göğü fethe çıkan Komünarlara!

Paris Komünün 150. yılını Elif Çağlı’nın dizeleriyle karşılıyoruz.

Ne güzel şey kardeşler
Haykırmak göklere
Dağlarım koynundan hep birlikte
Hoş geldiniz düşlerime

150 yıl önce Fransa’da Parisli işçiler kadınıyla erkeğiyle mücadele ateşini yaktılar ve gelecek kuşaklara miras bıraktılar. Paris işçi sınıfının yaktığı meşaleyi 150 yıl sonra bugün devrimci kadın işçiler olarak bizler taşıyoruz. Paris Komününü yaratanlara ve yürüttüğümüz devrimci mücadelemizde bizlere Marksist Tutumu taşıyanlara selamlar olsun. Bizler Paris Komünarlarının tamamlayamadıkları devrimci mücadeleyi nihayetine erdirerek kapitalizmi tarihin çöp sepetine atacağız. Yaşasın işçi sınıfının Enternasyonal mücadelesi! Yaşasın devrimci mücadelemiz!

İşçi sınıfı, tarih boyunca nice savaşlar, zulümler gördü. Bugün de kapitalist sistemin tarihsel krizi, emperyalist savaşlar ve baskıcı rejimlerin olduğu bir dönemden geçiyoruz. Bizler Marksizmin ışık tuttuğu yolda yürüyen gençler olarak sınıfımızın tarihini ve mücadele geleneğini öğreniyoruz, benimsiyoruz. 150 yıl önce Parisli işçiler sınıfsız, sömürüsüz bir dünya mücadelesi yürütmüş ve bu uğurda can vermişlerdir. Parisli Komünarlar, kadınıyla erkeğiyle işçi sınıfı tarihine en şanlı biçimde adlarını ve mücadelelerini yazdırmışlardır. Genç işçilerin ve emekçilerin barikatlarda göğüs göğüse çarpıştığı ve ne yazık ki 72 gün ayakta kalabilen bu devrim bizlere hayatı var edenlerin örgütlü olduğunda neleri başarabileceğini gösterdi. 150 yıl önce gerçekleşen bu kıymetli deneyim bugün biz genç Marksistlere ışık tutuyor, yolumuzu aydınlatıyor. Paris Komününden bugünlere uzanan bu muazzam deneyimi doğuran ve bugünlere ulaştıranları onurla anıyoruz. İşçi sınıfının gençleri olarak bizlere bıraktıkları bu şanlı mirasa sahip çıkıyoruz. Sınıfsız ve sömürüsüz bir dünya umudunu kuşanmış, ayağa kalkmış Komünarları selamlıyoruz. Kavgaları, bizim kavgamızdır!

150 yıl önce Parisli proleterler meydanlarda idi. Bugün de dünya işçileri meydanlarda öfkelerini haykırıyorlar. Yıllar önce atılan temel tüm sağlamlığıyla önümüzde duruyor.

Dünün burjuvaları sınıf saflarına geçerek kime karşı nerede durduklarını göstermişlerdi. Komünarlar da sınıfa karşı sınıf diyerek cevaplarını en etkili şekilde vermiş oldular. Bugünün burjuvaları da “ekmek buluyorlarsa aç değillerdir” diyerek kime karşı nerede durduklarını gösteriyorlar. Biz de bugün saflarımızı sağlamlaştırıp sıklaştırarak ayakta olan dünya işçi sınıfıyla son cevabı er ya da geç vereceğiz.

Paris Komününün ruhu, yeni bir dünya için bizim cesaretimiz ve ışığımız, burjuvazinin ise korkusu demektir. 150 yıl önceki o ruh kaybolmadı, aksine hiç olmadığı kadar bize ışık oluyor. Bizler de Marksist Tutum okuru genç işçiler ve öğrenciler olarak geçmişimizden dersler çıkararak temelini Paris Komünarlarının attığı, devamını Ekim Devrimiyle Bolşeviklerin getirdiği “DEVRİM” yani esaretten nihai kurtuluş hedefine emin adımlarla yürüyoruz. Ne mutlu ki, devrimci Marksistler bu ruhu yaşatarak tarihsel sorumluluklarını layıkıyla yerine getiriyor ve bizlere bu yolu açıyorlar. Önderlerimizin açtığı bu yolda daima ileri!

Paris Komünü 150 yaşında. Heyecanlıyız, gururluyuz. Bu büyük destanı yazanlara, göğü fethe çıkanlara binlerce selam olsun. Komünarlar yepyeni bir dünya kurmak amacıyla adeta imkânsız bir mücadeleye giriştiler. Kadını erkeğiyle, cesurdular, kahramandılar. Haksız savaşa, sömürüye ve her türlü baskıya karşı durarak işçi sınıfının o büyük gücünü ta 150 yıl öncesinden göstermeye giriştiler. Komün destanını yazanlar kızıl bayrağı Ekim Devrimine devrettiler. Geçen asırda dünyayı sarsan devrim dalgası böylece en tepeye ulaştı. Komün gösterdi ki sosyalizm mücadelesi elbet bir gün başarıya ulaşacak. Sınıfsız ve sömürüsüz toplum mutlaka inşa edilecek.

Sömürücü ve zalim egemen sınıf, dünya çapında yürüttüğü ideolojik saldırıya rağmen Komünün şanlı tarihini yok edemedi. Marksist Tutum, tarihimizin bu sıcak halkasını akıl ve inançla yoğurarak bugünlere taşıdı. Komüne, devrime, isyan ve sosyalizme olan inanç Marksist Tutum’un eşsiz katkılarıyla kökleri üzerinden yeniden yükseliyor. Tarih sona ermedi ve bu sömürü cehennemi baki kalmayacak.

Yaşasın Paris Komünü!

Bütün Ülkelerin İşçileri Birleşin!